kontekstu, aby był efektywny. Musi też istnieć fizyczny i psychiczny związek umożliwiający nawiązanie i kontynuowanie komunikacji zwany kontaktem.
Czynnikom schematu komunikacji językowej przyporządkowane są czynniki funkcji, które przedstawiono na rysunku 3.
Rys.5. Schemat funkcji komunikacji językowej
1 |
<=£ ......1 |
ftf | |
=1 |
Źródło: K. Łęcki, A. Szostak, Komunikacja interpersonalna w pracy socjalnej, „Śląsk”, Katowice 1999, s. 48
Do podstawowych funkcji komunikacji językowej należą:
1) funkcja referencyjna (poznawcza) - cel komunikatu,
2) funkcja emotywna (ekspresywna) - wskazuje na bezpośrednie wyrażenie postawy mówiącego wobec tego, o czy on mówi,
3) funkcja konatywna (orientacja na odbiorcę) - prezentuje najczystszą ekspresję gramatyczną w formach wołacza i rozkaźnika,
4) funkcja fatyczna (nastawienie na kontakt) - wyraża się w komunikatach przedłużających lub podtrzymujących komunikację,
5) funkcja metajęzykowa. Należy dokonać rozróżnienia pomiędzy dwiema płaszczyznami języka:
a) językiem przedmiotowym,
b) metajęzykiem, którego przedmiotem jest język.
6) funkcja poetycka to nastawienie na sam komunikat, skupienie się na komunikacie dla niego samego. Jest to funkcja nadrzędna w poezji".
Na efektywność procesu przekazywania informacji składają się:
• źródło przekazu - (kto mówi);
11 Ibidem, s. 49.
13