Grecy stworzyli jedną z najwspanialszych cywilizacji starożytności; mieli zupełnie nowe poglądy na świat Pierwszym prawdziwym astronomem był najprawdopodobniej Tales z Mile tu (625-547 p.n.e.j. uważał on, że Ziemia jest płaskim, okrągłym dyskiem, pływającym po wielkim morzu. Miał jednak „świeży” pogląd na temat powstania świata, amianowięie sądził, że powstał on z oceanowi rzeczy materialnych, a nie, tak jak poprzednicy-stworzony przez bo gow. Ciekawy pogląd na temat Ziemi i Wszechświata miał niejaki Anaxyniander z Miletu (610-546 p.n.e.) - wg niego Ziemia była zawieszona swobodnie w przestrzeni, otoczoga kręcącymi sie sklepieniami, każde z dziurą po śród ku, która przepuszczała światło rajskiego ognią świecąc lako Słonce, Księżyc i gwiazdy Pierwszym człowiekiem, który uznał Ziemię za kulę był Pitagoras (570480 p.n.e.) - grecki matematyk. Porównywał kosmos do dobrze nastrojonego instrumentu muzycznego, wierzył, żejilanety poruszając się po swoich orbitach emitują tony Ziemia miała byc otoczona ośmioma przezroczystymi, koncentrycznymi sferami, na których znajdowały się Słońce, Księżyc i planety.
Niewątpliwie najwspanialszym myślicielem był grecki filozof, emdyta-Arystoteles (384-322 p.n.e.).
Sądził, że Ziemia skład a się z czterech żywiołów - wody, ziemi, po wietrzą i ognia. Jako pierwszy udowodnił (w pewnym sensie), że Ziemia jest kulą - niebo w tym samym czasie ąie wygląda tak samo na całymswiede(atak byłoby niewątpliwie, gdyby Ziemia była płaska) oraz, że den rzucany przez Ziemię na Księżyc podczas jego zaćmienia mą okrągły kształt, a tąki może dawać tylko kula.
Innym filozofem próbującym poznać tajemnicę Wszechświata był Arystarch z Samos (220-150 p.n.e.).
Jako pierwszy zaproponował on heli ocen tryczny układ planet, wyjaśnił, że codzienne wschodzenie i zadiodzenje ciał niebieski di spowodowane jest nie ich rudiem, ae dwudziestoczterogodzinnym obrotem Ziemi wokoł własną osi. Wyliczył także metodą triangulacji to, ze Słonce jest znacznie dalej od Księżyca i jest od niego dużo większe.
Jednym z najbardziej znanych, najwybitniejszych uczonych był Ptolemeusz (100-178 n.e.). Ten uczony niewiadomego pochodzenia przybył do Alebsandrii, by zdobywać wiedzę. Był biegły nieomalże we wszyąlkich azied/gnach nauki. Udało mu się wykonać pierwsze mapy świata i niebą policzyć, gwiazdy i opisać ich jasnosc. Jednak jego największym dziełem była książka Alniagest, w której nakreślą stan wiedzy astronomicznej w II w. n.e., oraz zawarł teorię geocentrycznego układu Wszechświata. Środkiem Wszechświata miała być niemdioma Ziemią wokół której krążyły planety: Księżyc, Merkury, Wenus, Słonce, Mars, Jowisz, Saturn oraz sfera gwiazd stałych. Słonce i Księżyc obiegały Ziemię po okręgach o środkach znajdujących się nieco poza środkiem Ziemi, zwanych deferentami, po deferencie zaś biegł środek innego okręgu zwanego epicyłdem, po którym pomszała się planeta.