• W końcu Kepler zrozumiał; na czym polega problem; podobnie jak łycho de Brahe i Kopernik oraz wszyscy wcześniejsi astronomowie on również zakładał; że orbity planet są okręgami lub kombinacjami okręgów (epicyklami); podczas gdy w rzeczywistości sę one elipsami.
• Już po znalezieniu tego rozwiązania Kepler spędził wiele miesięcy na skomplikowanych i żmudnych obliczeniach, aby upewnić się, czyjego teoria istotnie zgadza się z obserwacjami Tycho de Brahe. Swoje dwa pierwsze prawa ruchu planet przedstawił w dziele "Astronomia nova", wydanym w 1609 r. Pierwsze prawo stwierdza, że każda planeta krąży dookoła Słońca po orbicie eliptycznej, a Słońce znajduje się wjednym z ognisk tej elipsy. Drugie prawo powiada, że planeta porusza się tym szybciej, im jest bliżej Słońca; szybkość planety zmienia się w taki sposób, że promień wodzący planety (linia łącząca planetę i Słońce) zakreśla równe pola w równych odstępach czasu. Dziesięć lat późni ej Kepi er opu bl ikował trzecie prawo: im większa jest odległość planety od Słońca, tym dłużej trwa jeden jej obieg; podniesiony do drugiej potęgi okres obiegu planety dookoła Słońca jest proporcjonalny do trzeciej potęgi średniej odległości planety od Słońca.
• Prawa Keplera dostarczyły w zasadzie pełnego i prawidłowego opisu ruchu planet dookoła Słońca i wyjaśniły w ten sposób jeden z podstawowych problemów astronomii, którego rozwiązanie wymykało się nawet takim geniuszom, jak Kopernik i Galileusz. Oczywiście, Kepler nie wytłumaczył, dlaczego planety poruszają się po takich, a nie innych orbitach - ten problem rozwiązał dopiero Isaac Newton sto lat później, ale prawa Keplera były niezwykle ważnym wstępem