Untitled1

Rozdział 3

Czy mam problemy z jedzeniem?

Celem zajęć jest uświadomienie uczniom, na czym polegają problemy z jedzeniem (chorobliwa otyłość, anoreksja czy bulimia). Rozmowa na ten temat pozwoli im bardziej świadomie podchodzić do swojej wagi.

Odżywianie się jest niezbędne do tego, by żyć. Jedzenie dostarcza nie tylko energii potrzebnej do funkcjonowania, jest też przyjemnością. Chcąc komuś sprawić przyjemność, podziękować czy przeprosić równie często jak kwiaty kupujemy słodycze. Ludzie chorzy nie mogą jeść wszystkiego, na co mają ochotę, a to pogłębia ich przygnębienie z powodu dolegliwości. Pobyt w więzieniu to spożywanie posiłków o odpowiedniej wartości energetycznej, ale nie zawsze zaspokajających upodobania więźniów. Otrzymanie paczki z jedzeniem od rodziny to nagroda. Widać więc, że pożywienie służy również jako sposób komunikacji, wyrażania uczuć, może być nagrodą, a jego brak karą.

TEMAT LEKCJI: JEM, BY ŻYĆ, CZY ŻYJĘ, BY JEŚĆ?

Cele lekcji:

a)    ogólny:

-    właściwe, krytyczne podejście do problemu odchudzania;

b)    szczegółowe:

-    poznanie zagrożeń zdrowotnych wywołanych zaburzeniami jedzenia,

-    kształtowanie właściwych nawyków żywieniowych,

-    podniesienie samooceny.

Metody:

-    wykład,

-    dyskusja,

-    burza mózgów.

Pomoce dydaktyczne:

-    foliogramy,

-    rzutnik.

Przebieg lekcji:

Nauczyciel rozpoczyna zajęcia od krótkiej pogadanki na temat różnych sposobów liczenia idealnej wagi człowieka. Istnieją rozmaite mniej lub bardziej naukowe tabele, ale korzystanie z nich może wprowadzać wiele zamieszania. Dzieje się tak dlatego, że trudno ująć w schematy czynniki tak indywidualne, jak budowa ciała, umięśnienie osób wysportowanych i tym podobne. Dlatego zwykle określa się nie tylko idealną wagę, ile przedział wagi prawidłowej.

Prowadzący następnie poleca uczniom, aby każdy z nich policzył, czy mieści się w przedziale prawidłowej wagi. Przy obliczeniach należy się posłużyć następującym wzorem:

Wzrost w cm -115 < Waga idealna w kg < Wzrost -100¹

Należy wyjaśnić, że osoby, których waga wynosi od 110% do 120% normy zalicza się do osób z nadwagą, takie których waga przekracza 120% to osoby otyłe. Dla człowieka równie niekorzystny co nadmiar może być niedobór wagi.

Nauczyciel proponuje metodę burzy mózgów. Potem uczniowie wypisują, co należy robić, by utrzymać właściwą dla swojego wzrostu wagę, by nie być ani za grubym, ani za chudym. Na plakacie lub tablicy pojawią się pewnie takie stwierdzenia:

Co należy robić, by utrzymać właściwą wagę:

/ Należy dużo ćwiczyć, uprawiać sport, być aktywnym.

/ Należy przestrzegać diety, spożywać dużo warzyw, owoców, mleka i tym podobnych.

1

E. Zubrzycka, Schudnąć bez diety, Gdańsk: GWP 2001, s. 16-17.