POIISH ASSOCIATION OF CULTURAl STUDIES
zo rząd ©pik.edu.pl
Krakowskie Przedmieicie 26/28, 00-927 Warszawa, www.plk.edu.pl
3. Oficjalne złożenie aplikacji - w przypadku oceny negatywnej - oznacza automatyczny okres karencji (do dwóch, a nawet czterech lat), w trakcie którego czasopismo nie może się ubiegać o ponowną indeksację w bazie SCOPUS.
Tak silne powiązanie oceny polskich czasopism naukowych z zakresu humanistyki z bazą SCOPUS byłoby więc nie tylko wymuszaniem realizacji neoliberalnych polityk „zamkniętej" nauki dla najbogatszych ośrodków, ale idzie także wbrew oczekiwaniom międzynarodowej wspólnoty badaczy, zainteresowanych jak najszerszym upowszechnieniem wyników badań. Osiągnie przy tym skutek dokładnie odwrotny od zamierzonego - w istocie zuboży polski dyskurs naukowy i skaże go na oczekiwanie w „poczekalniach" na całe lata. Opowiadamy się zdecydowanie za umiędzynarodowieniem badań, lecz nie zgadzamy się na przyjęcie rozwiązania, które tylko pogłębi półperyferyjny charakter polskiej nauki.
Ta sytuacja zaskakuje tym bardziej, że od początku roku 2013 środowisko akademickie otrzymywało liczne sygnały na temat prac nad Polskim Współczynnikiem Wpływu (PWW). PWW pomyślany był jako narzędzie naukometryczne określające zasady oceny czasopism, a równocześnie uzupełniające system oparty o Impact Factor (IF), który w marginalnym stopniu rejestruje publikacje w języku polskim. O PWW pisał wtedy na łamach „Nauki" Prof. Jerzy Wilkin, ówczesny przewodniczący Zespołu specjalistycznego do oceny czasopism naukowych1. W tym samym roku wielokrotnie zapowiadano szybką integrację tego rozwiązania z systemem oceny czasopism, a umocowanie prawne zapowiedzi te znalazły w komunikacie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 29 maja 2013 r. w sprawie kryteriów i trybu oceny czasopism naukowych2. Co więcej, w roku 2015 utworzono Polską Bazę Cytowań POL-lndex, do której redakcje czasopism wprowadziły dane o bibliografii załącznikowej publikowanych tekstów. Miały być one podstawą dla wyliczania PWW. Wprowadzenie obecnie proponowanych rozwiązań oznacza, że zaangażowane w budowę PWW środki finansowe oraz ogromna praca, wykonana przez redakcje czasopism zostaną całkowicie zmarnowane. Zupełnie nierozwiązane pozostaną przy tym problemy obiegu treści naukowych w języku polskim, na które PWW miało być odpowiedzią. Zdajemy sobie sprawę, że na wczesnym etapie rozwoju PWW nie było rozwiązaniem idealnym. Skoro jednak MNiSW planuje zaangażowanie znaczących
Por. np. J. Wilkin, Ocena parametryczna czasopism naukowych w Polsce - podstawy metodologiczne, znaczenie praktyczne, trudności i perspektywy, w: „Nauka", nr 1/2013, s. 52-53.
Por. http://www.bip.nauka.gov.pl/wykaz-czasopism-naukowych/komunikat-ministra-nauki-i-szkolnictwa-wyzszego-z dnia-29-maja-2013-r-w-sprawie-kryteriow-i-trybu-oceny-czasopism-naukowychkomunikat-ministra-nauki-i szkolnictwa-wyzszego-z-dnia-29-maja-2013-r-w-sprawie-kryteriow-i-trybu-oceny-czasopism-naukowych.html.