■ wskazuje części ciała;
■ podoje swoje imię;
■ wymawia poprawnie (oraz więcej głosek (np. T, "k", 'g');
■ nazywa przedmioty znane z otoczenia;
■ zoczyno używać liczby mnogiej;
■ rozróżnia przeciwieństwa;
■ trudniejsze głoski może zastępować łatwiejszymi
(np. zamiast 'szafo" powie 'siafo", zamiast 'rower" powie lowel").
■ zadaje bardzo dużo pytań (np. ‘dloczego?*, "po co?’);
■ buduje coraz dłuższe zdania;
■ mówi płynnie;
■ często trudne głoski (V, "ż‘, "a", "dż", V) zamienia na prostsze;
■ używo zaimków nozywajqcych relacje przestrzenne;
■ wyrożo rełocje czasowe oraz przyczynowe.