Interpretacja - WIERSZ SŁOTY
Piątek, 21 Kwietnia Imieniny obchodzą: Anzelm, Feliks, Bartosz
Sciaga.pl > Prace
> Średniowiecze >
Home | Reklama | Info
| Mail
Gdzie Cz@T ???
Gdzie jestSciaga.pl
?
Interpretacja - WIERSZ
SŁOTY
kategoria: J.polski
zakres: Średniowiecze
dodano: 2000-01-18
Przecław Słota
O zachowaniu się przy stole INFORMACJE WSTĘPNE
W atmosferze kultury rycerskiej i miłości dworskiej
rozwijała rozwijała się bujnie świecka liryka miłosna. Przodowała w
tej dziedzinie Francja. W polskiej literaturze średniowiecznej nie
ma pieśni miłosnych. Wprawdzie jeden z Piastowiczów - Henryk IV
Probus tworzył wiersze miłosne, lecz pisał je po niemiecku. Jedynie
kilka drobnych okruchów, wplecione w inne teksty piętnastowieczne,
czasem nawet religijne, reprezentuje ten dział twórczości. Echa
rycerskiego kultu kobiet docierały jednak do Polski. Świadectwem
tego jest utwór O zachowaniu się przy stole.. Jego autor był
szlachcicem z Gosławic w ziemi łęczyckiej, miał na imię Przecław, a
w latach 1398 - 1400 pełnił obowiązki burgrabiego poznańskiego.
Zmarł w 1419 roku. Wiersz O zachowaniu się przy stole składa się
ze 115 wersów. Jest to najdawniejszy ze znanych nam wierszy
obyczajowo-dydaktycznych. Autor dowodzi znajomości dworów wielmożów
o obyczjów dworskich oraz biesiadnych na Zachodzie, które to
obyczaje i wyższą kulturę będzie chciał rozpropagować wśród polaków.
Utwór jest napisany wierszem zdaniowym, asylabicznym. Rytm jest
nieregularny, podobnie jak rym. Wersy rymują się bowiem parzyście:
aa,bb lub trójkowo: aaa,bbb. Czasem zachodzi połaczenie rymów
parzystych z trójkowymi: aa,bbb. Wiersz O zachowaniu się przy
stole możemy podzielić na odrębne części tematyczne. Utwór
rozpoczyna się inwokacją, na którą składają się trzy pierwsze wersy:
"Gospodnie, da mi to wiedzieć., Bych mógł o em cso
powiedzieć, O chlebowym stole". Autor zwraca się w niej do
Boga z prośbą o opiekę i natchnienie, aby twórca mógł dobrze spełnić
swoje zadanie. Celem utworu am być wychwalenie zalet stołu, ale nie
tylko. Tego dowiadujemy się jednak z kolejnych wersów utworu.
Część druga to wersy 4 - 13. W nich autor ukazuje bogactwo
"chlebowego stołu", jak wiele rzeczy może on pomieścić. Znaleźć
można na nim plony z pola i ogrodu, wyroby ze zboża, wzystko co
konieczne jest do wydania uczty: "Cso w stodole i w tobole,
Cso le się na niwie zwięże, To wszystko na stole lęże".
W trzeciej części autor wyjawia, czemu służy stół. Mówią o tym
wersy 14-18. Oprócz tego, że stół gromadzi wszelkie dary do
spożycia, łączy ludzi, wprowadza w atmosferę pokoju, karmi zebranych
do syta. Następnie autor tworzy zręczną karykaturę ludzi
zebranych wokół stołu, patrzy na nich bardzo krytycznie i ocenia
właśnie z pozycji zaznajomionego z kulturą i obyczajowością dworską
w Europie Zachodniej. Bardzo razi Słotę brak ogłady i nieznajomość
zasad zachowania się przy stole. Zuważa, że wielu siada przy stole
niczym zwierzę, to zastosował Słota porównanie do woła "siędzie za
nim jako wół". Jeszcze inni garbią się tak, że prawie brodą dotykają
misy. Rażą Słotę również brudne ręce, wybieranie dla siebie
najlepszych kęsów, sięganie przez stół bez względu na obecność
kobiet. Gani autor rubaszność i grubiaństwo polskich panów i
rycerzy, wytyka ich wady. Nie poprzestaje jednak na tym i w
kolejnej tematycznej części formułuje zasady średiowiecznego
savior-vivre, ze szczególnym zwróceniem uwagi na postępowanie,
zachowanie względem kobiet. Słota radzi kobietom, aby w trakcie
posiłków dzieliły pokarm na małe części, zachowywały we wszystkim
umiar. Rycerzom natomiat nakazuje, aby usługiwali niewiastom. Uważa,
że kobiety są największym skarbem na świecie: "Ja was chwalę,
panny, panie, Iżprzed wami nic lepszego nie". One są źródłem
radości, wesela, dlatego należy je szanować i wychwalać ich zalety.
Ten, kto gani niewiasty, sprowadza na siebie zgubę: "Boć jest
korona czsna pani, Przepaść by mu, kto ją gani" Wiersz O
zachowaniu się przy stole kończy modlitwa prośby. W niej autor
wyjawia swe nazwisko i prosi Boga o udzielenie wszystkim ludziom
radości i miłości. Bardzo ważnym przedmiotem w tym utworze jest
stół. Wokół niego autor zgromadził wiele wyrazów określających go:
"chlebowy, zgarnie wszystko dla siebie,jest tak ważny jak stodoła
dla gospodarza czy tobół dla wędrowca, jest naczyniem dla owoców
pola". Wyraz "stół" stał się podstawą pięknej metafory:
"chlebowy stół". Przenośnia ta rodzi wiele skojarzeń, wśród których
ważne są skojarzenia religijne.Stół to ołtarz, miejsce składnia
ofiary, która łączy ludzi. Inne skojarzenia , które pociąga za
sobą analizowan metafora, interpretują "chlebowy stół" jako: -
całość, istotę wszystkiego, wszystko, początek i koniec, -
spichlerz, sakrbiec, źródło życia, - szczęście, wieczność. W
kontekście religijnego rozumienia metafory "chlebowy stół" opisywana
uczta może być zestawiona z Mszą Świętą bądź ucztą miłości, czyli
Agape. Bliskie jest to kulturze i atmosferze średniowiecza,
zwłaszcza że zarówno początek, jaki i koniec wiersza ma charakter
modlitewny. Jest określoną prośbą skierowaną do Boga, prośbą o
wysłuchanie modlitwy, opiekę i udzielenie daru radości. Wiersz
kończy modlitewna formuła "Amen". Utwór Słoty pełnił funkcję
moralizatorsko-dydaktyczną. Obok elementów karykatury zawiera bowiem
konkretne wskazówki, napomina odbiorcę, pokazuje mu jak należy
odpowiednio zachowywać się na dworze, w trakcie posiłków i zabawy.
Służą temu czasowniki w trybie rozkazującym, który wywiera większy
wpływ: trzymajcie, ukrywaj, dbajmy, przepaść by mu czyli niech
zginie. Wszystkie użyte w tej części czasowniki służą przede
wszystkim nakłanianiu i zachęcaniu do sięgania po właściwe wzorce
zachowań obowiązujących na dworach średniowiecznych. W wierszu O
zachowaniu się przy stole doskonale wyraża się złożoność i bogactwo
kultury polskiego średniowiecza, współegzystencja elementów
religijnych i świeckich, modlitwy i zabawy. Dobre zachowanie
względem kobiet motywowane jest ze względów religijnych i
rycerskich. W tym pierwszym aspekcie, kobietom należy się cześć i
szacunek; tego między innymi dotyczy modlitwa kończąca utwór.
Rycerska motywacja takego sposobu zachowania wiąże się z
naśladowaniem wzorów zachodnio-europejskich, z wyborem damy serca,
której należało się uwielbienie. Obraz obyczjów średniowiecznego
rycerstwa polskiegodoskonale obrazuje nam powieść Henryka
Sienkiewicza Krzyżacy.
Autor: Elwood
Ocena : 0.0
oceń
prace:
1 2 3 4 5 6
Home | Reklama | Info
| Mail
Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka
Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved Sciaga.pl
2000
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
interpretacja wiersza Mirona BiaĹoszewskiegoInterpretacja wiersza ,,BiaĹa Magia K K BaczyĹskiegoInterpretacja wiersz Jerzego Harasymowicza Jak lodu szybkaWiersz SĹoty o chlebowym stolekonspekt Interpretacja wiersza WisĹawy Szymborskiej UtopiaJak napisaÄ interpretacjÄ wierszyPeĹna interpretacja wiersza Krystyny Konarskiej Ĺosiowej~032Ĺredniowieczny savoir vivre, czyli wiersz P SĹoty 0 zachowaniu siÄ przy stoleInterpretacja wiersza ,,Testament mĂłj J SĹowackiegoPrĂłba interpretacji wiersza Marii Jasnorzewskiej Pawlik~6FAInterpretacja wiersza ,,Warkoczyk T RóşewiczInterpretacja wiersza ,,WrĂłble K K BaczyĹskiegoInterpretacja wiersz ,,RadoĹÄ pisania WiesĹawy SzymborskiejwiÄcej podobnych podstron