6 BEZPIECZEŃSTWO
wieków. A tak, kto mniema, że stoi, niech patrzy, aby nie upadł” (1 Do Korynt. 10:11,12).
Izrael był obranym przez Jehowę ludem i jego przywódcy religijni podawali się za przedstawicieli Boga na ziemi. „Chrześcijaństwo” składa się z lu« dzi, mieniących się chrześcijanami: ich przywódcy twierdzą, że reprezentują Boga na ziemi. Przywódcy takich organizacyj religijnych są szydercami: są srodzy i dumni i sądzą, że nie grozi im żadne nieszczęście i że pozostaną na zawsze. Oświadczają nawet śmiało, że .bramy piekielne nie przemogą ich organizacji’. Praktykują to, co niesłusznie na» zwane jest „religią chrześcijańską”, podczas gdy w rzeczywistości zwraca się przeciw Bogu i jego Królestwu. Zajmują wysokie stanowiska polityczne i królowie i władcy okazują im wielką cześć. Są wielcy i wzniośli i chełpią się, że mogą zachować swoją pozycję. Lecz Bóg powiada do nich: „Kto mniema, że stoi, niech patrzy, aby nie upadł." Dane w Piśmie Sw. ostrzeżenie powinno ich skłonić do zważania na Słowo Boże; ale okazuje się jasno, że go nie słuchają i że przeto z pewnością upadną. Ostrzeżenie to odda jednak dobrą usługę tym. którzy wprawdzie idą za przywódcami religijnymi, lecz mają szczere życzenie poznać prawdę i służyć Bogu Jehowie. Świadkowie Jehowy muszą dbać o ścisłe przestrzeganie przykazań Bożych, aby nie upadli. Nie zważając na to, co myślą lub mówią ludzie, prawdziwy chrześcijanin musi słuchać Jehowy.
Przyczyna
Jehowa podkreśla fakt, że w słusznym czasie da wyraz swemu gniewowi przeciw wszystkim nieprawym, i jego słowa na pewno się wypełnią. Powiada on: „Umyśliłem, a uczynię to. Słowo moje nie wróci się do mnie próżno” (Izajasza 46:11; 55: 11). Dopiero po zrozumieniu przyczyny objawu gniewu Bożego, to jest ucisku, który wkrótce przyjdzie na świat, można ją właściwie ocenić. Bóg wyraźnie podaje w swoim Słowie przyczynę, któ* ra w krótkich słowach określić można jak nastę* puje: Przed przyjściem Pana Jezusa na ziemię Bóg zawarł przymierze jedynie z Izraelitami. Bóg obrał ich jako lud figuralny i używał ich do przepowie* dzenia czyli zilustrowania'swego zamierzenia, które w przyszłości chciał zrealizować. Członkowie owe* go ludu wyrazili gotowość czynić wolę Bożą i przestrzegać wiernie jego przykazań. Podawali się oni za dzieci Boże i za wyłącznych przedstawicieli Jehowy na ziemi. Byli obowiązani ściśle przestrze* gać jego nakazów. Pismo Sw. wskazuje, że Bóg, zawierając przymierze z Żydami, chciał ich uchro* nić od diabła i od religii diabelskiej, aby zacho* wali czystość wiary i dawali posłuch Słowu Boże* mu, będąc w ten sposób gotowymi do przyjęcia jego umiłowanego Syna, Chrystusa Jezusa, Króla (Do Galatów 5:24). Celem zapewnienia swemu ludowi bezpieczeństwa i ochrony Bóg polecił mu, aby sobie nie uczynił obrazu, symbolu lub ja*