10
Większe ryzyko resuscytacji dotycz)' dzieci urodzonych przed ukończeniem 35. hbd. z położenia miednicowego, z c. mnogiej oraz z oo. niedotlenienia w trakcie porodu. Również noworodki urodzone przez gorączkujące kobiety częściej wymagają resuscytacji. Poród przez c. c. w znieczuleniu regionalnym nieznacznie | ryzyko konieczności sztucznej wentylacji noworodka.
Przy każdym porodzie powinna być obecna osoba wyszkolona w przeprowadzaniu resuscytacji - nie musi to być lekarz: obligatoryjne z. neonatologiczny tylko w pogotow iu.
Resuscytację noworodka należy prowadzić w ciepłym, dobrze oświetlonym miejscu, bez przeciągów'. Dziecko należy umieścić pod promiennikiem podczerw ieni (wcześniej włączonym i ogrzanym), pamiętając o zapewnieniu dostępu do niezbędnego sprzętu.
Dziecko urodzone o czasie, z wydolnym oddechem, płaczące, z praw idlowym tonusem i HR > 100/min —»ogrzanie, osuszenie, zapew nienie drożności DO. dalsze badanie, przystawienie do piersi.
Gdy nie potrzeba RKO, zaciśnięcie pępowiny można opóźnić o > 1 min. lub do momentu ustąpienia jej pulsowania. Po PP przy braku innych pow iklań korzystne jest opóźnienie zaciśnięcia pępow iny o 30 s do 3 min. po porodzie. Dzieci urodzone o czasie, u których pępow inę zaciśnięto z opóźnieniem, mają większe zapasy żelaza we wczesnym niemowlęctwie, jednak częściej wymagają fototerapii. Opóźnione zaciśnięcie pępow iny u wcześniaków | RR w okresie stabilizacji, 1IVH oraz częstość transfuzji krwi, ale jest związane z częstszym stosowaniem fototerapii. U dzieci wymagających RKO ważniejsze jest rozpoczęcie czynności resuscytacyjnych.
Potrzeba RKO <— decyzja na podstaw ie oceny podstawowych funkcji życiowych: wsparcie będzie konieczne, jeżeli dziecko nie podejmie regularnego oddychania, a HR < 100/min. W takiej sytuacji zazwyczaj wystarczy udrożnić DO i upowietrznić płuca. Pierwsze 2 czynności powinny zająć po 30 s. a po ich zakończeniu należ)' ocenić, czy konieczne będzie podjęcie dalszych działań.
Aby utrzymać odpowiednią temp. ciała, noworodka należ)' chronić przed podmuchami powietrza, natychmiast osuszyć, okry ć głowę i tułów ciepłym ręcznikiem. Delikatne pocieranie tułowia stanowi jednocześnie dobry bodziec pobudzający oddychanie.
Noworodki ur. przed ukończeniem 28. hbd należy bezpośrednio po porodzie (bez osuszania) owinąć polietylenow ą folią lub włożyć do plastykowej torby, okrywając je do wysokości szyi, a następnie umieścić pod promiennikiem, gdzie należy wykonywać wszystkie dalsze czynności. Wcześniaki powinny pozostać owinięte do momentu przyjęcia na oddział i kontroli temperatury.
Po niedotlenieniu należy unikać hipertermii. poniew aż może ona nasilać uszkodzenie mózgu.
Ocena w ydolności oddechu - częstotliwość, głębokość, symetria, obecność chwytania powietrza i postękiwania. Jeżeli dziecko nie oddycha samodzielnie i skutecznie mimo stymulacji, będzie wymagać dalszego wsparcia oddechowego.
W celu udrożnienia DO należy położy ć dziecko na plecach z głową w neutralnej pozycji. U wiotkiego dziecka pomocne może być wysunięcie żuchwy lub zastosowanie rutki ustno-gardłowej. Nie zaleca się w trakcie porodu odsysania wydzieliny z jamy ustnej, nosa i gardła niezależnie od stopnia zanieczyszczenia p. o. smółką: zabieg ten u zdrowych noworodków jest związany z ryzykiem wystąpienia p/w ze strony u. oddechowego (opóźnienie 1. wdechu, skurcz krtani) i serca (bradykardia wskutek stymulacji n. X). Odsysanie wydaje się potrzebne jedynie w przypadku niedrożności DO. która może być spow odowana skrzepami krwi, gęstym śluzem lub mazią płodową. U zaintubowanych noworodków odsysanie tchaw icy przy braku wydzieliny jest zw iązane z ryzykiem j. utlenowania krwi, t mózgowego Q krwi i ICP oraz J. podatności pluć. Odsysanie najlepiej prowadzić pod kontrolą wzroku, nie przekraczając sity ssania -100 nunHg. Zanieczyszczenie p. o. smółką (zielone wody) —* szybkie zbadanie jamy ustnej i gardła w celu identy fikacji i usunięcia potencjalnych przyczyn niedrożności DO, w tym odessanie gęstej smółki. Intubacja dotchawicza i odessanie wydzieliny przez doświadczonego lekarza może być korzystne. Jednak w razie przedłużania się prób intubacji należ)' rozpocząć wentylację przez maskę twarzową, zwłaszcza jeżeli doszło do bradykardii.
Ocena HR - osluchując okolice koniuszka (badanie palpacyjne pępow iny znacznie mniej dokładne).
Nie zaleca się oceny utlenowania krwi oraz skuteczności resuscytacji na podstawie koloru skóiy noworodka. Zdrowy now orodek często rodzi się siny. jednak po 30 s skutecznego oddychania skóra stopniowo staje się różowa. Sinica obwodowa jest częsta i jako izolowany objaw nie w skazuje na hipoksemię. Długo utrzymująca się bladość może wskazywać na znaczną kwasicę lub hipowolemię. W razie wątpliwości należy podłączyć pulsoksymetr; można go także wykorzystać w czasie RKO w celu oceny HR oraz SpO>. co nie pow inno zastępować oceny klinicznej. Zaleca się umieszczenie czujnika na prawej dłoni lub nadgarstku noworodka, ponieważ uzyskane w ten sposób wartości Sp02 (tzw. przedprzew odowe) są większe niż w przypadku pomiarów dokonywanych na pozostałych kończynach (tzw. zaprzewodowe). Za prawidłowe wartości Sp02 w pomiarze "przedprzew odo wy m" uznaje się 60% po 2 min., 70% po 3 min.. 80% po 4 min.. 85% po 5 min. i 90% po 10 min.