8739620751

12

Preferowaną metodą zewnętrznego masażu serca u noworodka jest objęcie klatki piersiowej dłońmi i uciskanie dolnej 1/3 mostka (tuż poniżej linii łączącej brodaw ki sutkow e lub na szerokość 1 palca powyżej wyrostka mieczykowatego) dwoma kciukami na głębokość 1/3 AP wy miaru klatki piersiowej, pozwalając, aby po każdym uciśnięciu mostek pow rócił do neutralnej pozycji. Zewnętrzny masaż serca należ>' zsynchronizować z odpow iednio wykonywaną sztuczną wentylacją. W trakcie masażu serca jego czynność należy kontrolow ać co 30 sekund. Pośredni masaż serca należ}' prowadzić aż do czasu, gdy HR zwiększy się do w artości > 60/min.

Leki. W trakcie resuscytacji now orodka rzadko konieczne jest podaw anie leków', poniew aż bradykardia najczęściej jest spowodow ana niedotlenieniem i nieodpow iednią wentylacją pluć. Najlepszą drogą do podaw ania leków dożylnie jest ż. pępkowa. Jeżeli uzyskanie dostępu naczyniowego w ciągu kilku minut jest niemożliwe, płyny oraz leki można skutecznie podaw ać do jamy szpikowej.

Adrenalina. Jeżeli pomimo odpow iedniej wentylacji i zewnętrznego masażu serca HR nie zwiększa się do wartości > 60/min, należy jak najszybciej podać dożylnie A w dawce 0,01-0,03 mg/kg mc. Większe daw ki adrenaliny podaw anej dożylnie mogą być szkodliwe. Jeżeli w takiej sytuacji nie ma dostępu dożylnego, adrenalinę można podać dotchaw iczo w dawce 0.05-0,1 mg/kg mc.

Wypełnienie łożyska naczyniowego. I.v. podawanie płynów w trakcie resuscytacji można rozważyć, jeżeli podejrzew a się utratę krwi (może mieć charakter utajony) lub dziecko jest we wstrząsie (blade, ze zlą perfuzją i słabo wyczuwalnym tętnem). W tym celu podaje się dożylnie krystaloidy lub krew (napromienioną i ubogoleukocytamą grupy 0 Rh(-)) w objętości 10 ml/kg. Jeżeli obserwuje się poprawę, w razie konieczności można podać kolejne porcje płynów'. Jeżeli rzeczywiście doszło do utraty krwi, to przy braku odpow iedzi na resuscytację płyny należ}' podać wcześnie.

? płyny - 0,9 % NaCl —► powolny wlew z glukozą 3 mg/kg/h —> odp. 2-3 ml/h: spraw dzenie 2 h po rozpoczęciu podaw ania

Wodorow ęglan sodu. Nie zaleca się podaw ania NaHCOj w trakcie krótkotrwałej resuscytacji noworodka. Hiperosmolamość i powstający C0₂ może zaburzać czynność m. sercowego i mózgu. Można rozważyć jego zastosowanie w długotrwałej resuscytacji, jeżeli inne metody są nieskuteczne, jednak dopiero po zapewnieniu odpow iedniej wentylacji i perfuzji. podając dawkę 1-2 mmol/kg m. c. w powolnym wstrzyknięciu i.v.

? NaHCOi 8,4 % (Bicarbonate): 1 amp. - 20 ml. 1 ml - 1 mEq, 10 ml rozpuścić w 10 ml H₂0. podawać 1 - 2 mg/kg m. c.

Naloksoa Nie zaleca się podawania naloksonu na wstępnym etapie resuscytacji noworodków z depresją oddechów ą na sali porodowej. W razie matczynej ekspozycji na opioidy podstawowym elementem postępow ania z now orodkiem z przedłużającym się bezdechem jest skuteczna w entylacja i utrzymanie drożności DO. Podawanie naloksonu nie wpływa na parametry gazometiyczne, wartość w skali Apgar oraz stan neurologiczny. Podanie naloksonu noworodkow i urodzonemu przez matkę uzależnioną od narkotyków może wywołać drgawki, opieka poresuscytacyjna

Hipotermia lecznicza. U noworodków urodzonych o czasie lub niedługo przed terminem (34. - 37. hbd) z encefalopatią niedotlenieniowo-niedokrwienną umiarkowanego lub ciężkiego stopnia należy zastosować hipotermię leczniczą. Można stosować chłodzenie całego ciała lub chłodzenie samej głowy. Terapię rozpoczyna się w ciągu pierwszych 6 h życia, schładza do 33,5 - 34,5°C, kontynuuje przez 72 h po urodzeniu i stopniowo ogrzew a dziecko w ciągu co najmniej 4 h. na oddz. IT noworodka zapewniających wielodyscyplinarną opiekę. Dziecko należ}' starannie monitorow ać pod kątem j, PLT i | RR. Wszystkim leczonym w ten sposób dzieciom należy zapewnić długotrwałą opiekę. Zbyt głęboka hipotermia (< 33°C) może wywołać arytmię. krwawienie, zakrzepicę i sepsę.

? referencyjne ośrodki hipotcrmiczne (np. Opole): —* skala Thompsona ?

Glukoza. Jak najszybciej po resuscytacji dziecku należ}' podać i.v. wlew glukozy, aby uniknąć hipoglikemii. Now orodki z hipoglikemią należą do grupy f ryzyka uszk. mózgu i niekorzystnych następstw po urazie niedotlenieniowo-niedokrwiennym. Wydaje się natomiast, że zwiększone stężenie glukoz}' po takim urazie nie wyw ołuje szkodliwych następstw.

Przerwanie resuscytacji. Jeżeli po 10 mia resuscytacji noworodka nie stwierdza się czynności serca, można rozważyć przerwanie resuscytacji. Podejmując taką decyzję, należy rozważyć praw dopodobną etiologię braku czynności serca, wiek ciążowy dziecka, potencjalną odw racalność sytuacji oraz preferencje rodziców. Brak AS przez 10 min. po ur. wiąże się z dużym ryzykiem zgonu lub ciężkiego uszkodzenia UN. Trudno ustalić rokow anie u dziecka jeżeli HR po ur. wynosi < 60/min i w artość ta utrzymuje się po 10 - 15 min. ciągłej i skutecznej resuscytacji.

Niepodejmowanie resuscytacji. Nie zaleca się podejmowania resuscytacji, jeżeli wiek ciążowy (< 23. hbd). m. ur. (< 400 g) lub w ady w rodzone wskazują na praw ie pew ne ryzyko zgonu lub