9317679498

STAROŻYTNA GRECJA

Cywilizacja, która w starożytności rozwijała sią w południowej cząści Półwyspu Bałkańskiego, na wyspach okolicznych mórz, wybrzeżach Azji Mniejszej, a później także w innych rejonach Morza Śródziemnego. Starożytna Grecja uważana jest za kolebką cywilizacji zachodniej. Grecka kultura, sztuka, mitologia, filozofia, nauka zostały za pośrednictwem Rzymian przekazane Europie i wywierały na jej mieszkańców ogromny wpływ w różnych okresach dziejów. W epoce brązu powstały na tym obszarze wysoko rozwinięte kultury: minojska na wyspie Krecie, a w Grecji właściwej mykeńska, która później zdominowała Krętą. Wraz z końcem epoki brązu nastąpił gwałtowny upadek cywilizacji mykeńskiej i nastały tzw. wieki ciemne, z których wyłoniła sią (ok. VIII w. p.n.e.) kultura Grecji archaicznej z ludnością żyjącą w miastach-państwach zwanych polis. Za okres szczytowego rozwoju cywilizacji greckiej uznaje sią okres klasyczny (V-IV w. p.n.e.), kiedy to Grecy odepchnęli zagrożenie perskie, a najpotężniejsze polis (Ateny, Sparta, Teby) toczyły wojny o hegemonią. W drugiej połowie IV w. p.n.e. dominacją nad Grekami uzyskało zhellenizowane państwo macedońskie, a jego władca - Aleksander Wielki - podbijając imperium perskie rozprzestrzenił kulturą grecką na ogromne obszary Azji i zapoczątkował okres hellenistyczny.