9524140846

OD WYDAWNICTWA

trytonie studiów z zakresu teorii literatury Juliusza Kleinera oddajemy już po śmierci autora. Zapowiedzianego w słowie wstępnym edy-zej uniwersyteckiego podręcznika z zakresu metodologii badali literackich V jut ni estety od nieżyjącego profesora oczekiwać. Tym bardzie) wydaw-poczuwalo za swój obowiązek zebrać prawdziwie pełny dorobek Juliusza z dziedziny teorii literatury i metodologii badań. O wprowadzeniu dwu woż-br swoim czasie studiów najdawniejszych, z r. 1013 i 19U, uznanych przez zz przezwyciężone — me może być, oczywiście. moa-y; byłoby to pagwałce-zzoli zmarłego. Podobnie nie włączono szkicu pt. „Ba!!ada“ ogłoszonego ^rf:aiach Rodzajów Literackich", gdyż jest to typowe hasło do cncyklo-czy też słownika terminów literackich, a takich rzeczy Juliusz Kleiner nie 4 nigdy do tomów studiów.

.va:omiast wydało się całkowicie usprawiedliwione włażenie do drugiej edycji studium pt. „Kilkc uwag w sprawie sylabotonizmu" — u? sąsiedztwie rożki zatytułowanej ,_Ki!ka uwag o polskim rytmie jambicznym”. Studium dodane było napisane wówczas, gdy tom'niniejszy przygotowywany był do edycji pierw-i prawdopodobnie tylko dlatego ule znalazło się w tomie „Studiów”.

Cykl ostatni sformułowany przez autora: Z badań stylu poetyckiego— zdecydo-wzbcgceić o jedną jeszcze pozycję: _t,Twórczy stosunek Mickiewicza do rod za-

jouroict literackiej'’. Rozprawka, znamienna dla moncgraflsty Mickiewicza, jest poniekąd naturalnym dopełnieniem czy ilustracją praktyczną studiów Juliusze Kleinera poświęconych rodzajom literackim.

IV swej wieloletniej działalności profesorskie; Juliusz Kleiner łączy! zawsze teorię literatury z ogólną metodologią nauk; stąd tez najodpowiedniejszym zakończeniem niniejszeoo łomu są studia pt. ..O typach poznania naukowego" i „V wrót nowe; estetyki".

W tak przygotowanej edycji czytelnik otrzyma pełny zbiór studiów Juliusza Kleinera z zakresu teorii literatury na tle ogólnej metodologii badań naukowych. Pozostaje wszakże Jedno ineditum — pt. ,J>o;ęcie dzieła literackiego" — wygłoszone w czerwcu 1951 r. na zebraniu zespołu wykładowców sekcji filologii polskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, nie wydrukowane za życia autora ani tez nic zachowane w rękopisie w tekście autoryzowanym. Profesor, który wykładał zawsze

z pamięci, nie zdołał w nawale innych prac w ostatnich latach żyda wymienionego studium „przepisać z głowy na papier” (jak określał sam proces tworzenia swych -.zprew naukowych). Studium podeje się fu W streszczeniu dokonanym na podstawie notatek Jerzego Starnawskiego z zaznaczeniem, że de/fnicja końcowa była przez profesora podana do zanotowania, powtórzona odpowiednio wolno, i, według Jerzego Starnawskiego, posiada wagę tekstu autoryzowanego.

Streszczenie odczytu pokazuje, że autor zamierzał przy pomocy odpowiednich stadiów rozumowania doprowadzić do podenej na końcu definicji.