22 lipca 1807 roku Księstwo otrzymało swoją konstytucję. Konstytucja nadana została Dreźnie przez Napoleona. Poprzez równoczesne wprowadzenie Kodeksu Cywilnego Napoleona obaliła ona obecną od wielu lat na ziemiach polskich, nierówność stanową. Zasady zawnrte w konstytucji Księstwa Warszawskiego były, bowiem wzorowane na ustroju Cesarstwa Francuskiego. Była to ustawa napoleońska, która nawiązywała do francuskich tradycji ustrojowych oraz parlamentarnych, pizez co znacznie ograniczała rolę Sejmu, jako organu władzy. Nie mniej jednak, po załamaniu się potęgi Napoleona, Sejm Księstwa Warszawskiego nie uległ likwidacji.
Owa konstytucja podzielona była na 12 tytułów.
Tytuł I.
Religia katolicka, apostolska, rzymska ustanowiona została religią stanu, oraz wolną i publiczną. Księstwo Warszawskie w myśl konstytucji miało być podzielone na sześć diecezji, w tym jedno arcybiskupstwo i pięć biskupstw. W tytule pierwszym zamieszczono tak. że tytuł odnoszący się do zniesienia niewoli i ustanowienie równości wszystkich obywateli wobec prawa, a stan osób miał pod opieką trybunałów. Mianowicie zgodnie z konstytucją warstwa cłiłopska otrzymała wolność osobistą oraz równość wobec prawa. Na ziemiach polskich jednak prawo spizyjało szlachcie, co powodowało, iż miedzy tymi dwoma warstwami dochodziło do eskalacji wzajemnej niechęci, a w' rezultacie do konfliktów.
Tytuł II. O rządzie
Korona księstwa warszawskiego według zapisów' konstytucji miała być dziedziczona z króla saskiego na jego potomków, dziedziców i następców' w edług porządku następstwa ustanowionego w danej rodzinie saskiej.
Rząd w osobie króla posiadał pełną władzę ustawodawczą, jako jedyny posiadał prawo inicjatywy ustawodawczej. Miał prawo tak. że przenieść część swojej władzy a przy tym i obowiązków przenieść na wicekróla lub prezesa rady ministrów. W tym przypadku interesy rozmaitych ministr ów miały być rozstrzygane w tej radzie by w następstwie przedstawię je królowi do potwierdzenia.
W myśl konstytucji król miał obowiązek do zwoływania, odraczania i wyznaczania dni zgromadzeń głównego sejmu, zwoływania sejmików', czyli zgromadzeń powiatowych i zgromadzeń gminnych.
Tytuł III. O ministrach i o radzie stanu
Skład nrirristerium według konstytucji rrriał być następujący:
• Minister sprawiedliwości,
• Minister wewnętrzny i czci religijnych
• Minister wojny.
• Minister przychodów i skarbu.
• Minister policji.
• Minister sekretarz stanu.
Gdy się król zdał na wicekróla część swojej władzy, każdy' z ministrów powinien pracować oddzielrue z wicekrólem, jeśli by tego nie zrobił, ministrowie mieli zgromadzać się na radzie ministrów.
Rada Stanu miała składa się z ministrów, a zgromadzać się pod prezydencją króla lub wicekróla albo prezesa nuanowanego przez króla. Do jej obowiązków należało rozpatrywanie, układanie i ustanawianie projektów dotyczących praw lub rozporządzeń administracji publicznej, które przekładał każdy miruster w zakresie swojej funkcji.
Rada Stanu miała za zadanie rozpoznawać zajścia o jurysdykcję, zachodzące między władzami admirustracyjnymi i władzami sądowymi.
Postanowienia, projekty do praw. wyroki i rozporządzenia rozpatrywane w radzie stanu podlegały zatwierdzeniu królewskiemu.