11482

Makroekonomia - wykład str. 2

Żadna nauka nigdy nie zostanie ustanowiona raz na zawsze. Wraz z postępem nauki rośnie liczba niewiadomych, a przyszłość wcale nie staje się bardziej przejrzysta.

MIKROEKONOMIA A MAKROEKONOMIA

Mikroekonomia - bada zachowania poszczególnych podmiotów gospodarczych a także szczególne rynki;

-    bada proces podejmowania decyzji wyboru alternatywnego w obliczu rzadkości zasobów i jak te wybory wpływają na funkcjonowanie rynku

Makroekonomia - wyodrębniona w latach 30' XX wieku. Nazwę wprowadził ekonomista norweski Frish w 1905r. Za twórcę makroekonomii uważa się Johna Mayranda Keynsa (?) - publikacja „Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza."

-    zajmuje się badaniem systemów gospodarczych jako całości (struktura, rezultaty i zachowania całej gospodarki), analizuje zjawiska, współzależności i procesy zachodzące w skali całej gospodarki

Główny przedmiot dociekań: poznanie i wyjaśnienie podstawowych czynników kształtujących długookresowe trendy produkcji dóbr i usług, bezrobocia, inflacji, rozwoju społecznego itd.

Makroekonomia operuje agregatowymi wskaźnikami gospodarczymi (w sensie takimi globalnymi; stopa bezrobocia, dochód narodowy, kurs walut, popyt i podaż agregatowa, dług publiczny itp.)

Główne problemy analizy makroekonomii:

1.    Poznanie i wyjaśnienie przebiegu procesu wzrostu gospodarczego i czynników determinujących.

2.    Wahania koniunkturalne (cykliczne) aktywności gospodarczej w krótkim okresie

3.    Wyjaśnienie istoty, przyczyn inflacji oraz kosztów z inflacją.

Największy dylemat współczesnych gospodarek - wybór między bezrobociem a inflacją

neoklasycy (liberałowie)    vs.    keynesiści

główny problem to inflacja    główny problem to bezrobocie

Makroekonomia powinna dostarczać odpowiednich narzędzi pozwalających na optymalny wdanych warunkach wybór celów i realizują polityki gospodarczej. Czy możliwe jest równoczesne realizowanie zasad efektywności gospodarowania i idei sprawiedliwości społecznej w ramach gospodarki rynkowej.

Metodologia badań ekonomicznych - wykorzystuje się wielkości (zmienne) agregatowe, będące sumą zjawisk cząstkowych jednorodnych z punku widzenia teorii ekonomii, dotyczących tego samego okresu. Muszą one występować jako zasoby lub strumienie.

Zasoby całkowite - nagromadzony stan danego elementu gospodarki na dany moment Strumienie - ilość lub/i wartości zmiennych ekonomicznych, powiększających dany zasób w przyjętym punkcie czasu

Przykłady zasobów - zasoby siły roboczej kapitału rzeczowego i finansowego, dochód narodowy, rezerwy walutowe, dochody budżetu państwa

Przykłady strumieni - strumienie podatków do budżetu, strumienie inwestycji, strumienie walut obcych, strumienie pieniężne itp.

Miliony różnych podmiotów gospodarczych porządkuje się w grupy jednorodne o wspólnych cechach które traktuje się jako jeden podmiot.

Paweł Czudecki