• demograficzne (płeć, wiek, stan cywilny, wykształcenie, język, małżeństwo, dzieci...)
• ekonomiczne (aktywność ekonomiczna, zawód, stanowisko, źródło utrzymania ...)
4. ZASADY BUDOWY I INTERPRETACJI PODST. WSKAŹNIKÓW DEM.
wskaźniki demograficzne pełnią funkcję analogiczną do ogólnych charakterystyk zbiorowości statystycznych
ogólny wzór współczynników demograficznych: W= F/L * C
F= ogólna liczba faktów, które są badane L= średnia liczba badanej ludności
ogólne: odnoszą się do całej liczby ludności
cząstkowe: odnoszą się do wybranej zbiorowości (np. tylko do zbiorowości 0- 15 lat) natężenia: C - 100
struktury: Zl/Z (licznik zawiera się w mianowniku)
5. ANALIZA KOHORTOWA I SIATKA DEMOGRAFICZNA
Analiza kohortowa- polega na ocenie procesów zachodzących w takiej zbiorowości ludzi (kohorcie), która wyróżniona została na podstawie wspólnie przeżytych zdarzeń związanych z określonym momentem lub okresem
analiza kohortowa potrzebuje informacji o wieku i roku urodzenia każdej jednostki kohorta osób jednocześnie urodzonych — > generacja / pokolenie
Siatka demograficzna- służy do jednorazowego wyznaczenia daty urodzenia, zgonu i wieku poszczególnych osób == pozwala ustalić liczbę żyjących w dowolnie wybranym momencie
- zbiorowość zdarzeń I rodzaju-zbiorowość zmarłych pierwszego rodzaju- urodzonych w
jednym roku kalendarzowym, a zmarli w dwu latach kalendarzowych.
- zbiorowość zdarzeń II rodzaju - zbiorowość zmarłych II rodzaju urodzonych w jednym roku
kalendarzowym i zmarłych w jednym roku .
- zbiorowość zdarzeń III rodzaju - zbiorowość zmarłych III rodzaju - urodzeni w ciągu 2 lat kalendarzowych , a zmarli w jednym roku.
Metoda standaryzacji- używana jest przy porównaniach badań, gdy porównywanie pewnych zjawisk w czasie jest utrudnione
stosuje się ją w trzech przypadkach:
• struktura wieku jest taka sama, natężenie cząstkowe różne
• struktura wieku jest różna, natężenie cząstkowe takie same
• struktura wieku jest różna i natężenie cząstkowe jest różne
przyjęcie pewnej wielkości za stałą i obliczanie pozostałych wskaźników wg tej stałej
6. WITALIZM DEMOGRAFICZNY A TEORIA LUDNOŚCIOWA SOCJALIZMU
witalizm demograficzny: to najstarszy proces demograficzny (starożytność) uznaje potrzebę wzrostu ludności, jako środka ekspansji terytorialnej i dyfuzji społecznej
XVI-XVII w.- witalizm demograficzny był doktryną polityczną (im więcej ludzi, tym państwo potężniejsze i bogatsze)