naukowe. Wszystkie te nurty powstały aby sklasyfikować i uporządkować dorobek teorii organizacji i zarządzania. 3 podstawowe kierinki to:
1. nurt klasyczny, zwany tradycyjnym i jego kontynuacja - nurt neoklasyczny
2. nurt psychosocjologiczny
3. nurt systemowy.
Podział na te 3 nurty jest możliwy jeśli przyjmiemy różne koncepcje człowieka i jego motywację do pracy. (Na
Nurt klasyczny - wykształcił się ponad 100 lat temu i opierał się na stereotypie człowieka ekonomicznego. Według tego stereotypu człowiek kieruje się przede wszystkim korzyściami materialnymi. Człowiek będzie dobrze pracował a dzięki temu organizacja będzie sprawna jeżeli będzie to dla mego korzystne ekonomicznie. Człowiek będzie dobrze pracował jak będzie dużo zarabiał. Przedstawiciele tego nurtu uważali, ze trzeba oddziaływać na człowieka za pomocą instrumentów materialnych, nagród ale także kar. Według teorii klasycznych człowiek (pracownik) to tylko bierny wykonawca zadań ukierunkowany na swoje korzyści ekonomiczne. W tym nurcie przywiązywano bardzo dużą wagę do drobiazgowo opracowanej organizacji pracy. Nurt psychosocłoloakzny - przyjęto koncepcję człowieka społecznego, przyjmowanie ze człowiek ma szeroki wachlarz potrzeb ludzkich a korzyści finansowe wcale nie są dla mego najważniejsze. Przyjmowanie, ze korzyści finansowe są tylko jednym z czynników motywacji do pracy. Uważali, ze bardzo silnym źródłem motywacji, zachowań ludzkich są stosunki społeczne. Przede wszystkim relacje z innymi uczestnikami organizacji. W tym nurcie traktuje się człowieka jako aktywnego członka orgamzacji. me zaś biernego wykonawcę zadań. W centrum uwagi tego nurtu znajduje się sam człowiek a ściślej jego potrzeby, jego satysfakcja z członkostwa z organizacji i stopień zaangażowania w realizację celów organizacji.
Nurt systemowy - przedstawiciele nurtu systemowego wprowadzili stereotyp człowieka racjonalnego. W świetle tego stereotypu człowiek podejmuje decyzje kierując się rozmaitymi czynnikami i dokonując wyborów na podstawie rachunku korzyści i strat Zarówno czynniki materialne jak i niematerialne motywują człowieka do działania. W tym nurcie kładzie się nacisk na najlepsze sposoby rozwiązywania problemów. Nucie systemowym ludzie i organizacja traktowani są jako systemy zdolne do rozwijania się. uczenia i rozwiązywania nowych problemów.
W późniejszym okresie wykształcił słę nurt neoklasyczny - była to kontynuacja i rozwinięcie nurtu klasycznego, opierali się na uogólnieni u doświadczeń technicznych i wykorzystywaniu nowej wiedzy technicznej i organizacyjnej w zarządzaniu organizacjami. O ile dla nurtu klasycznego inspiracją były doświadczenia taktyczne a dla nurtu psychosocjologicznego zainteresowanie i zachowanie ludzi w organizacjach o tyle inspiracją dla nurtu systemowego było powstanie ogólnej teoni systemów i cybernetyki.
Dziś można juz mówić, ze na współczesną wiedzę z zakresu organizacji i zarządzania złozył się dorobek wszystkich tych 3 nurtów, kierunków i szkół zgromadzony na przestrzeni ostatnich 100 lat.
Samo pojęcie organizacji i zarządzania w administracji wskazuje ze mamy do czynienia z dyscypliną teoretyczną, która jednak istnieje po to zęby służyć praktyce zarządzania. Teoria organizacji i zarządzania to dyscyplina teoretyczna w tym znaczeniu ze opisuje, objaśnia i uogólnia podstawowe prawidłowości rządzące światem organizacji. Ta dyscyplina unozliwia organizację w organizacyjnej rzeczywistości. Pomaga w praktycznym funkcjonowaniu organizacji w tym zarządzaniu wielkimi instytucjami. U źródeł powstania tej nauki lezą doświadczenia praktyczne. I próby ich uogólnienia. Ta dyscyplina naiicowa tworzy praktyczne wytyczne dla menedżerów. Wskazuje metody osiągania i podnoszenia sprawności organizacji. Wpływa na efektywność funkcjonowania organizacji.
W ramach teoni organizacji i zarządzania, wyodrębniamy pojęcia węzsze jakim jest teona organizacji. Jest to suma wiedzy zawierająca twierdzenia wyprowadzane z badań prowadzonych w określonej sferze. Teoria organizacji opisuje, bada zjawiska zachodzące w organizacjach i zgromadzona w ten sposób wiedza unozliwia właściwe rozwiązywanie problemów lub podejmowanie decyzji niezbędnych w funkcjonowaniu danej organizacji. Teona organizacji i zarządzania może i powinna służyć praktyce, to jest wiedza, która pozwala onentować się menedżerowi w otaczającej go rzeczywistości organizacyjnej. Ta wiedza pozwala dostrzec i sklasyfikować rozmaite procesy i zależności wewnątrz organizacji i dokonać ich zhierarchizowania. W podsumowaniu można powiedzieć ze teoria organizacji i zarządzania pozwala lepiej rozwiązywać problemy i przewidywać skutki podejmowanych decyzji praktycznych zarządzaniu organizacją.
TOZ zajmuje centralne miejsce w grupie nauk o zarządzaniu organizacjami i jest to dyscyplina, która stale się rozwija. Podejmując nowe problemy wynikające z praktyki zarządzania organizacjami jakie stawia współczesny świat
Czym Jest organizacja - me ma jednej uniwersalnej definicji organizacji, wszystkie dyscypliny naukowe, które badają organizację przyjmują definicję organizacji na własny użytek. Profesor Zieleniewski sformułował często powoływaną definicję organizacji w znaczeniu atrybutowym. Powiedział, ze organizacja to pewien szczególny rodzaj stosunków części organizacyjnych (elementów organizacyjnych) do siebie i do złożonej z nich całości. Stosunek ten polega na tym iz części te współprzyczyniają się do powodzenia całości. Organizacja to całość złozona z ludzi. Przyjmuje się. źe organizacja to przynajmniej system świadomie skoordynowanych działań oraz sił dwóch lub więcej ludzi. Specyficznym typem organizacji są instytucje. Instytucje to zorganizowane struktury w których skład wchodzą ludzie i ich aparatura. Pod pojęciem instytucji większość autorów rozumie także przedsiębiorstwa. W literaturze amerykańskiej przyjmuje się. ze organizacje są jednostkami społecznymi lub grupą ludzi tworzonymi i przekształcanymi dla realizacji konkretnych celów. Przyjmuje się ze organizacjami są przedsiębiorstwa armie, szkoły szpitale, placówki kulturowe, więzienia ale do organizacji nie zalicza się klas