13844

3. kredyt jest skutecznym środkiem przeciwdziałania ujemnym skutkom tworzących się oszczędności pieniężnych (mówi o tym rozdzielcza funkcja kredytu)

Wady kredytowej kreacji pieniądza:

1.    istnieje niebezpieczeństwo nadmiernego kredytowania w stosunku do wzrostu realnych elementów produktu społecznego (zagadnienie to wiąże się z tzw. Ekonomiczną granicą akcji kredytowej prowadzoną przez BC)

2.    istnieje niebezpieczeństwo kredytowania przedsięwzięć gospodarczych niedostatecznie efektywnych.

Wyróżnia się 2 sposoby ujmowania kredytu bankowego:

1. formalno-prawne uiecie kredytu - wywodzi istotę kredytu bankowego z instytucji pożyczki pieniężnej. Wg tego ujęcia kredyt to świadczenie określonej kwoty pieniężnej na rzecz kredytobiorcy z obowiązkiem jej zwrotu w określonym terminie i zapłatą procentu jako ceny kredytu. Następstwem tak rozumianego kredytu jest powstanie wierzytelności u kredytodawcy i odpowiadającej jej kwotowo zobowiązania u kredytobiorcy. Z reguły formalno-prawne ujęcie kredytu bankowego doszukuje się istoty kredytu w czasowym wykorzystywaniu przejściowo wolnych środków pieniężnych. Bank więc niejako pośredniczy w przekazywaniu potrzebującym podmiotom gospodarczym środków pieniężnych czasowo nie wykorzystywanych przez inne podmioty. Od tego ujęcia nie mamy do czynienia z tworzeniem nowych środków pieniężnych, lecz z podziałem środków już istniejących (tzw. redystrybucja kredytowa). Bank ogranicza się do pośredniczenia pomiędzy kredytobiorcami, a tymi którzy lokują pieniądze w banku (deponenci/depozytariusze)

2. ekonomiczne uiecie kredytu - wg tego ujęcia istotą kredytu bankowego jest pomnażanie siły nabywczej kredytobiorcy. Kredyt bowiem daje prawo do dokonania wydatku pieniężnego w rozmiarach przekraczających stan aktualnie posiadanych przez kredytobiorcę środków pieniężnych. Bank udzielając kredytu nie dzieli dochodów i środków już istniejących, lecz tworzy nowe dochody i nowe środki pieniężne. Kreowany przez kredyt pieniądz wpływa do kanałów obiegu (powiększa obieg pieniężny) i zaczyna nadal krążyć już samodzielnie.

Granica akcji kredytowej:

l.ekonomiczna - dotyczy BC i wyznaczana jest przez konieczność zachowania równowagi ekonomiczno-finansowej gospodarki narodowej. Oznacza to, że ilość pieniądza wprowadzanego do obiegu powinna być skorelowana z przyrostem takich agregatów makroekonomicznych jak: dochód narodowy czy produkcja globalna.

W każdej gospodarce rynkowej BC odpowiada za politykę pieniężną (monetarną), czyli odpowiada za ilość pieniądza w obiegu. Dotyczy to zarówno pieniądza gotówkowego, emitowanego przez BC, jak również pieniądza bezgotówkowego, kreowanego przez banki handlowe w postaci udzielanych kredytów.

2