Drugorzędne Znaczenia miejscowego
Tory kolejowe:
Szerokość standardowa toni kolejowego wynosi 1435 mm mierzona między główkami szyn ustawionych na podkładach drewnianych, żelbetowych (strunobetonowych), stalowych itp. 14 mm poniżej powierzclini tocznej główek szyn. Jest to rozmiar ustanowiony przez jednego z pionierów kolejnictwa - George a Stephensona (podobno taki rozstaw kół miały rzymskie kwadrygi), a obowiązuje do dziś w większości państw świata, w tym także w Polsce. Szerokość ta równa jest 4 stopy 8 i pół cala w angielskim systemie miar.
W Finlandii używana jest jednak szerokość 1524 mm (5 stóp), podobnie w Rosji oraz niektórych państwach powstałych po rozpadzie ZSRR jest używana szerokość 1520 mm. jednak to w Polsce znajduje się najdalej na zachód na świecie wysunięta linia kolejowa szerokotorowa (397 km), łącząca Polskę z systemem kolejowym Ukrainy i Rosji, która została wybudowana w latacłi siedemdziesiątych XX wieku przy okazji budowy Huty Katowice. Linia ta nosiła pierwotnie nazwę Linii Hutniczo-Siarkowej, a obecnie funkcjonuje pod nazwą Linia Hutnicza Szerokotorowa.
3 inne kraje europejskie również używają torów szerszych od normalnych. W Irlandii używa się torów kolejowych o szerokości 1600 mm (5 stóp i 3 cale). W Portugalii obowiązywała szerokość 1665 mm, w Hiszpanii - 1674 mm (obecnie używa się zuniPikowanej szerokości 1668 mm w obu krajach iberyjskich).
Tory dzielą się na 5 klas. Przynależność do klasy określa dopuszczalna prędkość pociągów. Dopuszczalny nacisk osi (wagonów i lokomotyw) oraz maksymalne natężenie przewozów na linii
4. Systemy zasilania trakcji kolejowej w Europie
Na przewód trakcyjny składają się:
• Przewód jezdny - element kontaktujący się z odbierakiem prądu pojazdu.
• Lina nośna - element podtrzymujący przewód jezdny.
• Wieszaki, na któiych przewód jezdny podwieszony jest do liny nośnej.
• Przewocty zasilające (w tym np. przewód wzmacniający).
Przewody jezdne sieci trakcyjnej są na linie nośnej mocowanej do słupów trakcyjnych rozmieszczonych co 60-65 m, ewentualnie do konstrukcji bramowych albo specjalnych układów poprzecznych lin nośnych. Stosowanie dwóch ostatnich rozwiązań jest uzasadnione w rejonie stacji, w przypadku wielu torów. Wysokość zawieszenia przewodów jezdnych wynika z wymagań skrajni kolejowych budowli oraz ładunków i mieści się w granicach 5000-5500 mm (dla prędkości większych od 200 km/li w granicach 5000-5300 mm).
5. Elementy nawierzchni kolejowej i ich krótka charakterystyka