-> Cechą tej tkanki jest zwarty układ komórek spoczywających na błonie podstawnej
i stosunkowo niewielka ilość łączącej je substancji międzykomórkowej. Na
powierzchni części wolnych komórek mogą występować mikrokosmki lub rzęski
-» Komórki nabłonkowe posiadają centriole i zdolne są do podziału. Zwykle wiec tkanka ta posiada duże zdolności regeneracyjne.
Tkanka nabłonkowa pełni funkcje:
• Ochronną - nabłonek okrywa ciało zwierzęcia, wyścieła jamy i przewody, naczynia krwionośne i chłonne. Ochrania miejsca narażone na uszkodzenia mechaniczne, chemiczne, termiczne. Tkanka ta chroni lezące pod nią komórki przed uszkodzeniami mechanicznymi, działaniem szkodliwych związków chemicznych, bakteriami, a także przed wysychaniem.
• Transportującą - uczestniczy w transporcie różnych związków, jonów.
• Wydzielnicza - syntez i wydzielanie substancji przez gruczoły wewnątrzwydzielnicze i wewnątrzwydzielnicze.
• Zmysłową - daje możliwość odbierania wrażeń zmysłowych ze środowiska zewnętrznego i wnętrza organizmu.
• Lokomotoryczna - przemieszczanie cząsteczek i komórek we wnętrzu organizmu (tchawica, jajowód).
Tkanka nabłonkowa rozwija się ze wszystkich listków zarodkowych. Jako pierwsza pojawia się w rozwoju zarodkowym.
• z ektodermy - nabłonki powłokowe, nabłonek jelita przedniego i tylnego
• z endodermy - nabłonek jelita środkowego, większości gruczołów, nabłonek oddechowy,
• z mezodermy - nabłonek tworzący błony surowicze, śródbłonek naczyń krwionośnych
Istnieją zwierzęta zbudowane tylko z tej tkanki - gąbki, parzydełkowce
2