15811

elektr. (napięcia elektr.) między tymi punktami. Wz (ArB)=q*(VA - VB)

Pow. ekwipotencjalna - linia łącząca punkty pola elektrost. o jednakowym potencjale

Przewodnik -ciało w którym elektr. odrywają się od macierzystego atomu tworząc gaz elektron. Izolator - w którym elektr. są mocno związane z jądrem i nie mogą się uwolnić

e = 1,6 * 10-19C [A*s] k0=9*109 N*m2/C2 eO = l/4nk0 = 8,9 * 10-12 C2/N*m2 F = kqlq2/r2 k=l/4ne E = Fel /q [N/C=kg*m/A*s3] F=E*q

F = kQq/r2 r E = (l/4n£)*Q/r2 D = q/S = lC/m2 <D = Qcałk. <t>=Dr*Sr D = Q/4nr2 D = eE o = Aq/AS a = Fel/m - E*q/m W=E*q*AB

EpA=kQq/rA Wz(ArB)= -kQq(l/rA - 1/rB) V = Epot /q = (kQq/r)/q = kQ/r

[wolt=J/C= N*m/A*s] VA -VB =(EpB-EpA)/q r EpB- EpA= Wz((ArB)= q(VB-VA

Elektronovolt to praca jaką wykonuje elektron poruszający się swobodnie w polu elektrycznym o różnicy potencjałów 1 V. Powierzchnia ekwipotencjalna to pow. utworzona przez punkty o jednakowym potencjale. 1 V to potencjał w takim punkcie pola elektrostatycznego, do którego siły zew. sprowadzające z nieskończoności ładunek próbny 1 C muszą wykonać prace 1J. Moment dipolowy to wielkość wektorowa o kierunku osi dipola. Zwrot przyjmujemy od ładunku ujemnego do dodatniego. Dipol to trwały układ dwóch ładunków o jednakowych wartościach, ale o przeciwnych zwrotach. Zasada superpozycji punktu: natężenie pola elektrostatycznego w dowolnym punkcie jest sumą wektorową natężeń pól w tym punkcie pochodzących od każdego z ładunków. Natężenie to wielkość wektorowa, która jednoznacznie opisuje pole elektrostatyczne: ajładunek próbny to ładunek dodatni o wartości b. małej w porównaniu z ładunkiem będącym źródłem pola elektrostatycznego. Czynniki decydujące o wektorze natężenia pola w danym punkcie