8) wspólnota europejska i jej państwa członkowskie powinny wspierać ochronę środowiska w skali międzynarodowej i globalnej przez działania w organizacjach międzynarodowych,
9) ochrona środowiska jest obowiązkiem każdego obywatela UE,
10) środki (instrumenty) ochrony środowiska powinny być stosowane na najbardziej właściwym poziomie z uwzględnieniem rodzaju zanieczyszczeń, potrzebnego działania oraz obszaru geograficznego, który należy chronić (zasada subsydiarności),
11) krajowe programy państw członkowskich dotyczące środowiska powinny być koordynowane w ramach całej wspólnoty.
Obszary prawnej regulacji środowiska:
zagrożenia hydrosfery obejmujące zanieczyszczenie wód, gospodarkę ściekami, funkcjonowanie transportu wodnego, wycinanie lasów,
- aagiflżfima atmosfery, czyli odprowadzanie zanieczyszczeń, oddziaływanie na warstwę ozonową, zmiany klimatyczne, hałas,
- zagrożenia biosfery, czyli nadmienia eksploatacja zagrożonych gatunków roślin i zwierząt, obniżanie różnorodności genetycznej, nieprawidłowa gospodarka leśna,
- zagrożenia geosfery, czyli regulacje prawne dotyczące gleby (ustawa ochrony gruntów rolnych i leśnych), powierzchni i wnętrza ziemi (prawo geologiczne i krajobrazów).
Funkcje przepisów prawnych w ochronie środowiska
1. organizatorska, która oznacza kształtowanie zasad korzystania ze środowiska w kontekście jego ochrony. Jest to również ustalenie zasad form i rodzajów ograniczeń,
a także zakazów w korzystaniu z określonych elementów środowiska np.: składowanie określonych odpadów.
2. organizacyjna oznacza ona organizowanie wykonania zadań ochronnych. Polega na ustaleniu podziału zadań pomiędzy aparat państwowy i organizacji społecznych. W ramach tej funkcji mieści się też określenie zakresu form i organizacji wykonywania kontroli stanu środowiska.
3. represyjna oznacza wymuszanie zachowań korzystnych dla utrzymania stanu równowagi przyrodniczej, wprowadzanie sankcji prawnych za szkody środowiskowe i ustalenie zasad wynagradzania szkód środowiskowych np.: zasada zanieczyszczających płaci.
WYKŁAD 2
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE WSPÓŁCZESNEJ OCHRONY ŚRODOWISKA W ODNIESIENIU DO INNYCH DZIEDZIN PRAWA
1) ma szeroko rozwinięte podstawy w naukach przyrodniczych, zwłaszcza, gdy chodzi o podstawowe cele, główne założenia oraz sam przedmiot regulacji prawnej, czyli środowisko;
2) prawo to stwarza pewne prawidła reguły zasady racjonalności gospodarowania zasobami przyrodniczymi, co stanowi podstawowe kryterium w ocenie zarówno jednostek jak i instytucji;
3) prawo to obejmuje rozległy obszar unormowań prawnych wykraczających poza każdą z dotychczas ustalonych gałęzi prawa;
2