• Sprawozdawczość finansowa- generowanie sprawozdań finansowych czyli informacji wyjściowych z systemu, które muszą być emitowane na zewnątrz jednostki w określonej formie i w określonym momencie
• Rachunkowość zarządcza- generowanie informacji dla potrzeb decyzyjnych i kontrolnych, głównie na potrzeby wewnętrzne przedsiębiorstwa
Normy rachunkowości:
• Ustawa z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości
• Rozporządzenia Ministra Finansów (np. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości banków, zakładów ubezpieczeń, instrumentów finansowych grup kapitałowych)
• Krajowe Standardy Rachunkowości
• Międzynarodowe Standardy SprawozdawczościFinansowej
• Dyrektywy UE
• Wymagania innych instytucji: GUS, KNF itd.
Metody:
• Metoda podmiotowa- rachunkowość jest prowadzona dla konkretnego podmiotu i w związku z tym klasyfikowanie iinterpretacja zdarzeń muszą być dokonywane z punktu widzenia tego podmiotu
• Metoda bilansowania- polega na stosowaniu określonych równań tożsamościowych co oznacza, że zmiana wartości jakiegoś elementu pociąga za sobą zmianę wartości innego elementu, przy czym zmiana ta jest opatrzona takim samym lub przeciwnym znakiem. Jej przejawem jest podwójna charakterystyka pojedynczej operacji gospodarczej wyrażona odpowiednim zapisem, agregacja dodatnich i ujemnych zmian stanu określonego przedmiotu ewidencji i źródła ich finansowania, rachunek wyników- zestawiający przychody i koszty itp.
Nadrzędne zasady rachunkowości:
• wiernego i rzetelnego obrazu przedsiębiorstwa
• zasada memoriałowa
• zasada wspó łmiemości
• zasada kontynuacji działania
• zasada ostrożności
Cele sprawozdania finansowego:
• zaspokojenie podstawowych potrzeb informacyjnych szerokiego kręgu urzytkownika, tj. inwestorów, kontrachentów (dostawcy, odbiorcy), kredytodawców (pożyczkodawców), pracowników, kienci, rząd, społeczeństwo
• informacjami użytecznymi są informace o sytuacji majątkowej, finansowej, wynikach działalności oraz zmianach sytuacji finansowej jednostki. Za szczególnie istotne należy uznać informacje o:
a. płynności finansowej- zdolności do regulowania zobowiązań krótkoterminowych