Zmiana w strukturze wydobycia węgla kamiennego i brunatnego w latach 1970-1980 była znikoma i wynosiła jedynie 0.68%, przy czym to węgiel brunatny zwiększył swój udział w światowym wydobyciu. Wydobycie węgla kamiennego na świecie w roku 1970 wynosiło 2,143 mld ton, a dziesięć lat później w roku 1980 2,728 mld ton, zauważamy zatem wzrost o niemal 1/3. Wydobycie węgla brunatnego również wzrosło w rozpatrywanym okresie z 791 min ton w roku 1970 do 1,042 mld ton w roku 1980, co jest wzrostem o blisko 1/4.
Wydobycie obu tych surowców w rozpatrywanym okresie rosło. Jest to spowodowane przede wszystkim przez rozwój gospodarki, prowadzący do wzrostu zapotrzebowania, zarazem krajowego jak i światowego, na energię, która to w 90% pochodzi ze spalania paliw kopalnianych.
W latach 1970-1980 zauważalna jest także znacząca różnica pomiędzy wydobyciem węgla kamiennego i brunatnego. Preferowanie węgla kamiennego jako surowca energetycznego, którego to wydobycie w rozpatrywanym przedziale czasowym było blisko 3 razy większe, niż wydobycie węgla brunatnego ma wiele przyczyn. Przede wszystkim spowodowane jest to przez większą wartość opałową (węgiel kamienny -16,7 do 29,3 MJ/kg, węgiel brunatny - 7,5 do 21 MJ/kg), większa ilość złóż( o blisko 2 razy), oraz problemy, jakie węgiel brunatny sprawia przy transporcie (podczas transportu kolejowego mokry i zapopielony węgiel pod wpływem wilgoci "zbija" się w masę trudną do rozładowania, a w porze zimowej masa ta zamarza).