Akty komunikowania są źródła, nowych treści o różnym charakterze
Naturalność procesu - umiejętności komunikacyjne nabywane są przez jednostkę w sposób nieformalny, naturalny zwykle od wczesnego dzieciństwa i nie są uczone przez wyspecjalizowane instytucje.
4. Typy niewerbalnych kanałów komunikacyjnych.
a) dźwiękowe czyli wokalne np. krzyk, śmiecił, muzyka, tamtam
b) wizualne czyli wyraz twarzy, wymiana spojrzeń, gestykulacja, ruch ciała, ubiór, dystans między osobami (proksemika - nauka o dystansie między osobami)
c) zapachowe czyli woń ciała, wyczuwanie niebezpieczeństwa np. ulatniający się gaz
d) dotykowe czyli zetknięcie się ciał, pogłaskanie, uścisk dłoni
e) termiczne czyli ciepło, cielesne doznania
f) smakowe czyli związane ze zmysłem smaku
5. Poziomy (szczeble) komunikowania (wg McQuaila).
Piramida komunikowania McQuaila
Najwyższy poziom (mało aktów komunikowania)
> komunikowanie masowe
> komunikowanie instytucjonalne - instytucje między sobą
> komunikowanie grupowe - co najmniej 2 grupy społeczne
> komunikowanie interpersonalne -1 typ kom. społ, potrzebne co najmniej 2 osoby
> komunikowanie intrapersonalne - czyli wew. Osobowe, człowieka z samym sobą, myśli, które nie wychodzą na zewnątrz
Najniższy poziom - dużo aktów komunikowania
Artycypowanie w komunikowaniu - tj. akt komunikowania np. kupowanie gazet i ich czytanie.
6. Teorie prasy (omawiane przez Kunczila) - sześć teorii.
a) Autorytarna - XVI do Xviii., zadaniem prasy jest wspieranie polityki rządu, istniały licencje i cenzura (Kuba, Korea).
b) Liberalna - Xviii., prasa powinna pełnić funkcję partnera do dyskusji, nie zaś znajdującego się w rękach władzy.
c) Odpowiedzialności społecznej - media jako czwarta władza, może przynosić zyski właścicielom albo tez społeczeństwu.
d) Sowiecka - nieobecność motywu zysku, prasa powinna budować państwo socjalistyczne (realny socjalizm).
e) Mediów na rzecz rozwoju - dotyczy państw III świata, media maja wspierać dekolonizację i rozwój III świata.
f) Demokratycznego uczestnictwa - odpowiedzialność społeczna, organ dyskursu społecznego, tworzenie hoiyzontalnych więzi społecznych, rozwój mediów.
7. Przedmiot nauki o komunikowaniu masowym - formuła Lasswella (pola ST.).
Podejście Lasswella do komunikowania doprowadziło do wydzielenia podstawowych zakresów badań nad komunikowaniem. Wychodząc od sformułowań amerykańskiego autora można wyodrębnić następujące części składowe badań nad komunikowaniem;
(a) analiza nadawcy (eontroi analysis) > kto (dziennikarze+czynniki dysponentko-właścicielskie)
2