21791

rozwoju na skutek samozniszczenia się kreatywnej funkcji przedsiębiorcy. Trzeba podkreślić, że Schumpeter nie był entuzjastę socjalizmu, ale dostrzegał nieuchronność jego nadejścia w wyniku powolnych i długotrwałych przemian instytucjonalnych dokonujących się w kapitalizmie.

Friedrich von Hayek (1899 -1992)

Po zakończeniu I wojny światowej studiował w Wiedniu na wydziale nauk prawnych. W 1927    r.

z innym austriackim ekonomistą - Ludwigiem von Mises, założył Austriacki Instytut Badań Koniunktury, którego został dyrektorem. W latach 30-tych XX w. został zaproszony na cykl wykładów do Wielkiej Brytanii, która tak mu się spodobała, że pozostał tam na stałe, a w 1938r. przyjął angielskie obywatelstwo. W 1950r. przeniósł się do USA, gdzie zaczął wykładać na uniwersytecie w Chicago.

Wcześniej, bo w 1947r w Szwajcarii, uczestniczył w spotkaniu naukowców z całego świata, którym bliskie były ideały liberalne, czyli zawarte w twórczości Adama Smitha czy Johna Stuarta Milla. Chcieli oni oczyścić te ideały z pewnych naleciałości, zapoczątkować pewien ruch, który propagowałby ingerencję w gospodarkę. Klub ten działa do dziś i zrzesza ekonomistów o nastawieniu liberalnym z całego świata.

W 1952r powrócił do Niemczech, gdzie kontynuował pracę naukową. W 1974r. został uhonorowany nagrodą Nobla, za prace z zakresu teorii pieniądza i wahań gospodarczych oraz rozwinięcie wnikliwe analizy współzależności między zjawiskami gospodarczymi i społecznymi.    Hayek    wierzył

w spontaniczną naturę procesów gospodarczych, uważał że gospodarka sama zapewnia systemowi ekonomicznemu rozwój i że nie trzeba jej pilnować, że państwo nie musi podejmować żadnych działań które miałyby na celu rozwój czy poprawę gospodarki. Bibliografia Hayka jest niezwykle bogata. Jest autorem ponad 30 pozycji książkowych i 15 artykułów. Do najważniejszych pozycji w jego dorobku naukowym należą książki czysto ekonomiczne, poświęcone teorii ekonomicznej skupionej wokół cyklów gospodarczych, pieniądza i kapitału :

„ Ceny i produkcja", „ Teoria pieniężna a cykl gospodarczy", „Czysta teoria kapitału".

Po II wojnie światowej Hayek zaczął odchodzić od czystej teorii ekonomii ku zagadnieniom bardziej złożonym. Wydał kolejną książkę - „Drogę do zniewolenia”.

W książce tej poruszał zarówno wątki polityczne, ekonomiczne, jak i filozoficzne czy społeczne. Przedstawił w niej zagadnienia indywidualizmu i porządku ekonomicznego, denacjonalizacji pieniądza i uwolnienia państwa od monopolu na emisję pieniądza oraz dopuszczenia do obiegu wielu konkurencyjnych walut.

W kolejnej książce „Błędy socjalizmu” zebrał swoje wszystkie argumenty przeciwko gospodarce planowanej oraz socjalizmowi rozumianemu nie tylko jako formie gospodarczej ale także jako idei, sposobowi życia i rozwiązywania problemów