21796

produkcję cywilną i cele wojskowe. Anglia nie prowadziła działań wojennych na swoim terytorium, dlatego mogła jednocześnie realizować oba cele. Keynes przeprowadził korzystną umowę ze Stanami Zjednoczonymi, na mocy której Anglia otrzymała pożyczkę na finansowanie działań wojennych.

Za swe zasługi otrzymał w 1942 roku tytuł szlachecki barona Tilton, który dawał mu prawo do zasiadania w Izbie Lordów. Po ll-ej wojnie światowej brał udział w tworzeniu się powojennego ładu Europy i całego świata. Był szefem brytyjskiej delegacji na Konferencję w Bretton Woods, gdzie zapadły najważniejsze postanowienia dotyczące powojennego ładu monetarnego na świecie. Przy współudziale Keynes'a powołano Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Bank Światowy. W 1946 roku zmarł nagle na serce.

John Maynard Keynes nie mieścił się w stereotypie typowego ekonomisty. Nie był teoretykiem, który tworzył swoje koncepcje i nie realizował ich potem w rzeczywistości. Był raczej praktykiem gospodarczym. Zarzuca mu się, że zbyt mało uwagi poświęcał teorii ekonomii. Można powiedzieć, że znał on jedynie swoją ekonomię, tylko ją uważał za słuszną. Inne koncepcje były przez niego lekceważone.

Friedric August von Hayek, ekonomista austriacki, tak go scharakteryzował: „ był on na pewno jednym z największych myślicieli i najbardziej reprezentatywnym członkiem swojego pokolenia, ale jakkolwiek to może brzmieć paradoksalnie, nie był on ani dogłębnie wykształconym ekonomistą, ani nie był zainteresowany rozwojem ekonomii jako nauki. Koniec końców, nie myślał on wiele o ekonomii jako nauce i miał skłonność do traktowania swoich wybitnych zdolności do teoretycznych uzasadnień jako uprawnionego sposobu nakłaniania opinii publicznej aby popierała politykę, którą on, dzięki swojej intuicji, uważał za pożądaną wdanym momencie

Keynes był człowiekiem bardzo trudnym w międzyludzkich kontaktach. Był konfliktowy, nieco podobny w zachowaniu do Karola Marksa. Bardzo często zaczynał swoje wystąpienie od słów: „ależ nie, całkowicie się mylisz, jest całkiem na odwrót". Bardzo rzadko zgadzał się z kimś, kto ma inne zdanie niż jego własne.

Oprócz ekonomii miał wiele innych zainteresowań: teatr, sztukę, balet, literaturę, muzykę. Jego żoną była primabalerina Teatru Bolszoj w Moskwie - Lydia Lopokowa, która będąc na gościnnych występach w Londynie, postanowiła nie wracać do ojczyzny.

Keynes bardzo angażował się w teatr, był mecenasem sztuki. Polegało to nie tylko na łożeniu wielkich sum na różnego rodzaju działalność teatralną, ale angażował się wręcz fizycznie. Pewnego dnia, gdy zachorował bileter, to Keynes zasiadł w kasie i sprzedawał bilety. Innym razem pomagał za kulisami, jako prosty inspicjent. Musiał bardzo to lubić, skoro go to bawiło i na coś takiego się decydował.

Wybrane dzieła Keynes a:

1. „Ekonomiczne konsekwencje pokoju" (1919) - Keynes skrytykował w niej pomysł nałożenia na Niemcy, po zakończeniu I-ej wojny światowej, wysokich kontrybucji, jako rekompensaty za wywołanie wojny. Uważał ten pomysł za bezcelowy, a nawet groźny, gdyż wysokość tych kontrybucji była tak duża, że Niemcy nie będą miały żadnego bodźca do tego, aby je spłacić. Jeśli mamy przed sobą jakąś małą płatność, podatki, to

2