2190

2190



CEMENT

OZNACZ. WYTRZ. NA ŚCISKANIE.

Próbka 4x4x16cm. Powierzchnie wew. formy przetrzeć olejem. Zaprawę do beleczek : 450g cementu, 1350g piasku, 225cm3 wody. Do miski mieszarki wlać wodę, następnie wsypać cem. a po wymiesz. stopniowo wsypywać piasek. Formę przymocować do wstrząsarki. Następnie porcjami układać zap. i wstrząsać. Nadmiar zap. ściąć metalową płytką i powierz, wygładzić. Taką próbkę wkładamy do wanny z rusztem i wodą do poziomu pod formę, aby była jak największa wilgotność powietrza. Beleczki przechowywać w ok.20°C. Beleczki przeznaczone do bad. po 12 i 24 h należy rozformować ok. 30 min. przed badaniem. Beleczki do bad. w innym terminie rozformować po 24 h od ułożenia zap. i umieścić w kąpieli wodnej (20 C), czyli zanurzyć.

Beleczkę układamy w prasie (wierzchnia płaszczyzna ma być pionowo) i ściskamy. Po zniszczeniu beleczki odczytujemy nacisk siły w MN, która zniszczyła beleczkę.

Wynik: Z 6 otrzymanych wyników pomiarów obliczamy średnią arytmet. z dokładnością do 0,1 Mpa. OZNACZ. WYTRZ. NA ZGINANIE.

[przepisać to co jest na zielono na początku tej ściągi]. Przyrząd Michaelisa-polega na obciążaniu beleczki śrutem zsypywanym z zawieszonego naczynia z szybkością ok. lOOg/s Beleczkę układamy na dwóch wałkach oddalonych od siebie o ok. lOcm. Przy wykonywaniu pomiaru siły zginającej za pomocą przyrządu Michaelisa, po ułożeniu beleczki między wałkami, należy ustawić dźwignię przyrządu na oznaczony pkt (kreska), zawiesić naczynie i otworzyć wysyp śrutu. Gdy beleczka ulegnie złamaniu, naczynie wraz ze śrutem należy zważyć z dokładnością do lOg. (puste naczynie waży 800-900g).

Obi. wyników.: Wytrz. na zginanie (Xi) oznaczoną przyrządem M. należy obi. w Mpa :

X|=a*l,17; gdzie: a-masa nacz. ze śrutem(kg); 1,17-współczynnik przeliczeniowy;

Wynik: Z trzech pomiarów należy obi. śr. arytmetyczną z dokład. do 0,1 Mpa. Gdy wynik różni się od średniej o więcej niż 10%, należy go odrzucić.

OZNACZ. NORMAL. KONSYST. I CZASU WIĄZANIA. Przyrząd Vicata. Masa ruchomej części ok. 300g. Badanie: Na podstawie przyrz. umieścić szklaną płytkę, opuścić bolec na płytkę i wyzerować skalę. Pierścień ebonitowy (stożkowy) i płytkę przetrzeć olejem.

Przygotowanie zaczynu: do mieszarki wlać 125 cm3 wody, wsypać 500g cementu i wymieszać wolno i szybko, po 1 min. Następnie napełniamy pierścień zaczynem, potrząsamy go 5-6 razy o stół, a nadmiar ścinamy nożem. Koniec bolca ustawiamy tak aby dotykał powierzch. zaczynu. Po 4 min do dodania cem. odkręcamy śrubę, aby bolec swobodnie pogrążył się w zaczynie. Zaczyn ma norm. konsyst. gdy po 30s odległość między czołową powierzchnią bolca, a płytką będzie wynosiła 5-7 mm. Gdy inaczej to próbujemy jeszcze raz z inną ilością wody.

WYKON. OZNACZ. CZASU WIĄZANIA.- należy przeprowadzić na zaczynie o norm. konsyst. Pierścień z zaczynem należy ustawić na podstawie przyrządu Vicata wyposażonego w igłę. Stykamy igłę z powierzchnią zaczynu, a następnie swobodnie zanurzamy w różnych miejscach po każdych 10 min. (czyścimy igłę).

Początek wiązania, gdy igła zatrzyma się 2-4 mm od płytki. Koniec gdy zanurzy się nie głębiej niż 1 mm. Czas w godz. i min. należy liczyć od momentu rozpoczęcia mieszania zaczynu.

OZNACZENIE SKURCZU. Przyrząd Graf-Kaufmanna wraz ze wzorcem beleczki.

Próbka 4x4x16cm. Powierzchnie wew. formy przetrzeć olejem. Zaprawę do beleczek : 450g cementu, 1350g piasku, 225cm3 wody. Do miski mieszarki wlać wodę, następnie wsypać cem. a po wymiesz. stopniowo wsypywać piasek. Formę przymocować do wstrząsarki. Następnie porcjami układać zap. i wstrząsać. Nadmiar zap. ściąć metalową płytką i powierz, wygładzić. Taką próbkę wkładamy do wanny z rusztem i wodą do poziomu pod formę, aby była jak największa wilgotność powietrza. Beleczki przechowywać w ok.20°G Beleczki należy rozformować po 48 h od ułożenia zap. i umieścić w kąpieli wodnej (20 C), czyli zanurzyć, i przechowywać przez 5 dni.

Wykonanie pomiaru długości beleczek. Beleczki wyjąć z wody, osuszyć i po 2 min. od wyjęcia z wody przyrządem Graf-Kaufmana zmierzyć ich dług. z dokład. do 0,01mm. Zmierzone beleczki umieścić w pojemniku (szczelnie zamykanym) z nasyconym roztworem węglanu potasowego na ruszcie. Przed i po każdym pomiarze należy sprawdzić aparat za pomocą wzorca (różnica dług. nie powinna być większa od 0,01 mm.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
3.6.7. Właściwości wytrzymałościowe Cechy wytrzymałościowe cementu oznacza się na podstawie badań
oznacza zgodę na poniesienie kosztu w postaci nieefektywnej alokacji zasobów, poprzez stworzenie bod
kontrola wytrzymałości zaczynu cementowego ( po siedmiu i 28-miu dniach ) na próbkach 4x4x16 cm, -
Ćwiczenia laboratoryjne gdzie: fcm - średnia wytrzymałość betonu na ściskanie, oznaczona na próbkach
Andrzej M. Brandt Rys. 6. Wytrzymałość na ściskanie betonu z kruszywem hematytowym w funkcji ilości
47850 Obraz6 (44) C12/15rfor, • * (np. C4ęS0, C yencja GazetaM ici na ściskanie. Oznaczana jes
Wytrzymałość na ściskanie określa się na próbkach walcowych o średnicy i wysokości 16,0 cm. Próbki d
71784 Obraz$5 (5) pokrywa się zaprawą cementową z lekkim spadkiem na zewnątrz. Powierzchnię zaciera
Zależność wytrzymałości na ściskanie od zawartości cementu przy różnej yQ pianobetonu m 0 50 100 tOO
2013 wersja 2 (4) ; spó na ;u:h limfocytów oznacza brak na powierzchni limfocytów (Sb cząsteczek MHC
dowolne, głębokość -2 mm, 2/3 powierzchni z rowkami; wytrzymałość na ściskanie (bada się tylko dla
2010-12-28Wytrzymałość na ściskanie badana na różnych próbkach (efekt skali i efekt kształtu) fc.cuó
DSC09308 gdzie: fd- oblicz wytrz muru na ściskanie H - wysokość ściany Ab- pole oddziaływania obciąż
Ćwiczenie 4: Cement Oznaczenie stopnie rozdrobnienia cementu metody Blaine’a (obliczenie powierzchni
IMAG0216 1 WYTRZYMAŁOŚĆ NA ŚCISKANIE i jest to największe naprężenie, jakie przenosi próbka badanego

więcej podobnych podstron