110250

110250



Ćwiczenia laboratoryjne gdzie:

fcm - średnia wytrzymałość betonu na ściskanie, oznaczona na próbkach walcowych AI - zmiana długości próbki wywołana osiągnięciem £1 - długość próbki walcowej

Doświadczalne określanie średniego modułu sprężystości betonu.

Metoda badań modułu nie jest znormalizowana. Wymagania szczegółowe można znaleźć w instrukcji ITB nr 194. Według tej metody współczynnik sprężystości betonu powinien być określany jako wartość średnia z wyników badań co najmniej 3 próbek. Badania przeprowadza się na walcach o średnicy 150 mm i wysokości 300 mm. Górne i dolne powierzchnie walców powinny być gładkie i równolegle do siebie. Warstwy wyrównawcze i kapsle piaskowe stosowane do betonów o wytrzymałości powyżej 60 MPa, podlegają identycznym wymaganiom dla próbek badanych na ściskanie.

Do pomiaru odkształceń stosuje się przyrządy o minimalnej zdolności odczytu ±5 * 106 mm. Baza pomiarowa nie powinna być mniejsza niż 2/3 średnicy próbki i nie większa niż XA jej wysokości. Dla walca o 15/30 cm stosuje się bazy 100 lub 150 mm.

Przebieg ćwiczenia laboratoryjnego

Celem ćwiczenia było określenie średniego modułu sprężystości Eon betonu dla 3 próbek betonowych.

Do badan zastosowano 3 próbki betonowe, walcowe o średnicy 150 mm i długości 300 mm, przygotowane wg wytycznych przeprowadzania badania.

Badanie przeprowadzono zgodnie z normą DIN 1048.

Pomiaru odkształceń dokonano za pomocą ekstensometni o długości bazy pomiarowej 120 mm, w 3 równych odstępach wokół pobocznicy walca.

Walec z zamontowanym ekstensometrem został usytuowany osiowo w prasie wytrzymałościowej i obciążony silą początkową, wywołującą naprężenie w próbce Oj = 0.5 MPa. Następnie w ciągu 90 sekund prasa zwiększała siłę aż do osiągnięcia naprężenia w próbce og= 13,5 MPa. Wartości odkształceń zostały automatycznie zmierzone i wprowadzone do komputera połączonego z prasą wytrzymałościową, co pozwoliło na uzyskanie gotowego wyniku wartości modułu sprężystości. Pomiar powtórzono dla pozostałych dwóch kierunków na pobocznicy walca, a następnie w identyczny sposób dla pozostałych próbek.

Tabela z wynikami badań:



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSC04620 (4) ••,*^pfppppr. l§gp‘^^Tronrororg^ 2F .od3 gdzie: frt ~ wytrzymałość betonu na rozciągani
Wytrzymałość betonu na ściskanie badamy po 28 dniach dojrzewania w warunkach laboratoryjnych na
Średnią wartość wytrzymałości betonu na ściskanie należy obliczyć, uwzględniając współczynnik
IMG78 Pobrano próbki z każdej warstwy i przewieziono do laboratorium, gdzie poddano je szczegółowym
68429 Podstawy chemii, ćwiczenia laboratoryjne5 M - n e —> M" gdzie: M - symbol metalu, n -
Mk =N».xc 2x Lx B (dla obciążenia osiowego) Rb,- obliczeniowa wytrzymałość betonu na
60533 Podstawy chemii, ćwiczenia laboratoryjne1 Dysocjacja kwasów czy zasad wieloprotonowych na jon
Przypadek „B” (3<n£ 14) Wartość charakterystycznej wytrzymałości betonu na ścTsteSffljs] w
3. Metoda badan wytrzymałości betonu na ściskanie i głębokości penetracji wody pod
DSC09743 (2) oazie a wsp. konwersji w ostatnich wzorach przyjąć =1,0 fcd - obliczeniowa wytrzymałość
Podstawy chemii, ćwiczenia laboratoryjne5 pOpracowanie wyników •    Wynik doświadcze
img037 (28) sumuaiuuwc iitiu uuuivia. = Współczynnik zmienności liczb odbicia:Określenie wytrzymałoś
Przekładnie Zębate042a Tabela 3.5. Średnia wytrzymałość zmęczeniowa na złamanie zębów (próbek) ljm
Podstawy chemii, ćwiczenia laboratoryjne5 pOpracowanie wyników •    Wynik doświadcze
P1050691 u ĆWICZENIA LABORATORYJNE 287 Potencjał redukcji jonu azotanowego na katodzie jest większy

więcej podobnych podstron