22647

Kamionka - wyroby ceramiczne otrzymywane z glin z dodatkiem szamotu lub piaskukwarcowego, wypalane w temperaturze od + 1230 do+ 1300 °C. Surowe wyroby przed wypalaniem pokrywa się solą kuchenną (NaCl) lub innymi sproszkowanymi minerałami Dzięki temu w trakcie wypalania twoizy się na powierzchni wyrobu szklista polewa - glazura o różnych barnach

Wyroby kamionkowe są nieprzeźroczyste. Charakteryzują się dużą wytr zymałością mechaniczną, odpornością na działanie kwasów i minimalną nasiąkliwością wodną Kamionka używana jest więc do produkcji aparatury kwasoodpomej, płytek posadzkowych, kształtek i płytek ściennych stosowanych w pomieszczeniach sanitarnych, rzeźniach itp; nu i kształtek kanalizacyjnych. Z kamionki wykonuje się także naczynia; w odróżnieniu od naczyń z gliny wypalanej bez szkliwa nie przepuszczają one wody, dzięki czemu nadają się do przechowywania cieczy.

Wyroby z kamionki znane były już w starożytności. W Europie zyskały popularność w XVIII w., gdy ich produkcję podjęto w licznych manufakturach. Ze względu na proste technologie i niskie koszty wytwarzania, a stąd stosunkowo niskie ceny, kamionka cieszyła się popytem zwłaszcza wśród uboższych warstw społeczeństwa. Produkowano z niej misy i dzbany (jako komplety "muywalkowe"), garnki, beczułki, faski i inne pojemniki do przechowywania produktów, formy do pieczenia ciast, zastawy stołowe, a także świecką i sakralną plastykę figuralną

Na terenie dzisiejszej Polski produkcja kamionki rozwinęła się głównie na Dolnym Śląsku, zwłaszcza na przedgórzu Sudetów Znanym ośrodkiem produkcji tej ceramiki pozostał do dzisiaj Bolesławiec (niem.Bunzlau - stąd np na Śląsku naczynia kamionkowe, bez względu na pochodzenie, bywają nazywane bunclokami)