Sekretarz Generalny Rady UE - Pierre Boissieu, wybierany na 2,5-roczną kadencję. Podobnie jak przewodniczący UE kumuluje pod swoim zarządem pięć kolejnych prezydencji.
Funkcje RUE:
• Koordynacja polityki gospodarczej, zagranicznej i bezpieczeństwa (organ międzyrządowy!)
• Prawodawcza (ustawodawcza)
• Ma również obowiązek uchwalania budżetu, ale jako że nie jest jedynym organem legislacyjnym w UE, musi to robić razem z Parlamentem Europejskim
• Zawieranie umów międzynarodowych (np. strefa wolnego handlu z Koreą, zawarta przez C. Ashton; dot. m.in.: umowy o stowarzyszenia, o akcesje)
• Nominacyjne (we współpracy z PE mianuje członków: Komisji Europejskiej, Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, członków Sądu I Instancji oraz członków obu Komitetów
Miejsce spotkań: Bruksela
System głosowania:
• W traktacie nicejskim: Francja, Niemcy, UK i Włochy (29 głosów), Polska, Hiszpania (27), Rumunia (14), Niderlandy (13), Belgia, Czechy, Grecja, Portugalia, Węgry (12), Austria, Bułgaria, Szwecja (10), Dania, Finlandia, Irlandia, Litwa, Słowacja (7), Cypr, Estonia, Luksemburg, Łotwa, Słowenia (4), Malta (3) (razem 345 głosów)
Zasady głosowania:
> Zwykła większość: 50% + 1 głos (co najmniej 14 członków Rady - krajów członkowskich - głosujących „za")
> Większość kwalifikowana: jest obliczana na podstawie podwójnej większości; co najmniej 255 głosów „za" oddanych przez co najmniej 14 członków Rady + konieczność uzyskania co najmniej 62% ludności UE
> Mniejszość blokująca: 91 głosów
> Większość specjalna: większość kwalifikowana, gdy Rada nie działa na wniosek Komisji; od większości kwalifikowanej różni ją to, że musi mieć co najmniej 255 głosów „za" oddanych przez co najmniej 18 członków Rady + co najmniej 62% ludności UE
> Jednomyślność: wymagają ją niektóre kwestie (każdy kraj ma możliwość zawetowania aktu prawnego; jednomyślność bazuje na prawie veta)
> W przypadku UE głosy wstrzymujące się nie stanowią przeszkody w podjęciu decyzji jednomyślnej
COREPER - Komitet Stałych Przedstawicieli
Można go podzielić na dwie grupy: COREPER II (ważniejsza grupa) i COREPER I.
COREPER II - szczebel ambasadorów akredytowanych w Brukseli; COREPER I - ich zastępcy w randze ministrów pełnomocnych;
Funkcje COREPER:
• Przygotowywanie projektów uchwał