99436

Lokalna legislatywa zwana Lagtingiem tworzy 30 deputowanych wybieranych na 4letnią kadencję. Deputowani spośród siebie wybierają prezydium złożone z przewodniczącego i dwóch zastępców. Zasadnicze prace parlamentu są prowadzone w komitetach i stałych komisjach. Prezydent Finlandii dysponuje prawem weta wobec decyzji Lagtingu, natomiast Alandom przysługuje prawo wprowadzenia dwóch deputowanych do fińskiego parlamentu -Eduskunty. Czynne i bierne prawo wyborcze przysługuje osobom posiadającym lokalne obywatelstwo, które traci się po 41etniej nieobecności w prowincji.

Parlament powołuje Komitet Wykonawczy, czyli lokalny rząd i przedstawia izbie kandydata na przewodniczącego KW, który obecnie liczy 6 osób. Sytuacja polityczna na Alandach jest ustabilizow ana, a mieszkańcy akceptują autonomię.

Wyspy Owcze

Jest to archipelag w północnej części Atlantyku, między Szkocją a Islandią, o powierzchni 1399 km² Ludność liczy 45 tys. osób. Stolicą jest Thorshavn, a językiem urzędowym duński, ale powszechnie używany jest dialekt farerski. Większość mieszkańców to luteranie, należący do narodowego kościoła duńskiego. Wyspy Owcze nie wstąpiły do UE, z powodu braku zgody na wspólną politykę w zakresie rybołówstwa oraz na dopuszczenie kutrów unijnych do lokalnych łowisk. Relacje handlu z UE są oparte na umowie o wolnym handlu z 1997 r. Podstawą gospodarki jest iybołówstwo; bolączką jest jednak ujemny bilans w handlu zagr. Deficyt jest pokrywany z dotacji duńskiej i pożyczek zaciąganych w bankach komercyjnych.

W przeciwieństwie do Wysp Alandzkich, tu żywe są tendencje separatystyczne. Mieszkańcy mają ukształtowane poczucie językowej, kulturalnej i narodowej odrębności. Pierwszym państwem, które uznało flagę Wysp Owczych, była Wielka Brytania w czasie II wojny światowej. Po wojnie zdecydowano, że o dalszych losach wysp rozstrzygnie referendum, w którym można było wybrać autonomię bądź niepodległość (za niepodległością opowiedziało się 50,7%, a za autonomią 49,3% ludności, przez co rezultatów referendum nie uznano za wiążące. W 1948 Dania nadała Wyspom szeroką autonomię.

W gestii parlamentu duńskiego pozostają sprawy obronne, polityka zagr., sprawy walutowe i sądownictwo prowincji. Rząd duński reprezentuje na Wyspach urzędnik, noszący tytuł wysokiego komisarza. Wyspy Owcze wyłaniają 2 deputowanych do parlamentu duńskiego -FolketingiL

Podstawą ustroju jest ustawa generalna z 26 lipca 1994 r. Władzę ustawodawczą sprawuje parlament l-oroya I.ogting. Liczy on od 27 do 32 deputowanych wybieranych na 41etnią kadencję. Prace parlamentu koncentrują się w stałych komisjach.

Władzę wykonawczą sprawuje rząd, w skład którego wchodzi premier i nie mniej niż 2 ministrów.

Problemem Wysp jest gospodarka, która w latach 1975-1990 znalazła się w głębokiej recesji. Obecnie sytuacja została opanowana, co uaktywniło zwolenników autonomii. Jeśli jednak rozpocznie się eksploatacja odkrytych złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, nich niepodległościowy może zyskać nowych zwolenników. Część obserwatorów nordyckiej sceny politycznej jest przekonana, że niepodległość Wysp Owczych jest przesądzona, kwestią jest tylko, kiedy do niej dojdzie.

2