23067

Prawo Francuskie- agent handlowy to taki zleceniobiorca, który z tytułu stałego i niezależnego zawodu nie będąc związany umową o pracę negocjuje i ewentualnie zawiera umowy w sprawie zakupu, sprzedaży, najmu lub świadczenia usług w imieniu i na rachunek wytwórców, przemysłowców czy handlowców.

Agent handlowy jako przedstawiciel bezpośredni w obrocie gospodarczym występuje samodzielnie w charakterze uczestnika tego obrotu.

W RFN ma status kupca z musu, który z zależności od rozmiarów i sposobu prowadzenia działalności będzie kupcem drobnym lub pełnym. Samodzielnie kształtuje swoją działalność, czas pracy, godziny pracy, korzystanie z personelu.

We Francji spór w przedmiocie czy jest kupcem, czy nie, wynikający z faktu obowiązku wpisu do rejestru agentów prowadzonego przez sądy handlowe, a nie do rejestru handlowego i spółek, naruszenie tego obowiązku skutkuje karą pozbawia wolności lub grzywną. Ma obowiązek umieszczania sygnatury rejestrowej na wszystkich dokumentach i pismach. Status prawny agenta nie wpisanego do rejestru podlega przepisom o zleceniu z kodeksu cywilnego.

Samodzielny charakter działalności agenta handlowego decyduje o istnieniuopartego na umowiestałego stosunku prawnego między nim, a przedsiębiorcą.

W prawie RFN nie wykształcił się odrębny typ umowy agencyjnej stąd ujmowana jest jako specjalny rodzaj umowy o pracę, mającą za przedmiot załatwianie interesów, przy czym praca ma charakter pracy niezależnej.

We Francji umowa traktowana jest jako umowa zlecenia specjalnego typu i istnieje obowiązek zawarcia jej na piśmie i wskazanie w jej treści na charakter kontrahentów.

Nie dochowanie formy nie skutkuje nieważnością umowy, a stosunki z agentem podlegają wyłącznie przepisom o zleceniu z kodeksu cywilnego.

W RFN, forma umowy obojętna ale w formie pisemnej muszą być ujęte zobowiązania agenta do występowania w charakterze agenta del credere[pobiera podwyższoną prowizję za to że sam gwarantuje dojście transakcji do skutku oraz w przypadku klauzuli konkurencyjnej określającej czas w którym po ustaniu stosunku agencyjnego nie będzie można prowadzić takiej samej działalności. Ponad to prawo każdej ze stron przyznaje prawo żądania od drugiej strony aby treść umowy agencyjnej jak i jej późniejsze zmiany były przez każdą z nich ujęte w dokumencie podpisanym przez tę stronę. Tego prawa nie da się wyłączyć w umowie, korzystać z niego można przez cały czas trwania stosunku agencyjnego.

Agent działa wyłącznie w interesie mocodawcy, a charakter jego działania może polegać na pośredniczeniu oraz na dokonywaniu czynności prawnych [prawo do zawierania umów w imieniu i na rachunek mocodawcy) przy czym w RFN konieczne specjalne umocowanie przez udzielenie pełnomocnictwa, we Francji jego podstawą jest specjalna klauzula w umowie zlecenia ustanawiającej stosunek agencyjny.

W RFN jeżeli agent nie ma prawa do zawierania umów wtedy występuje jako pośrednik i może załatwić dla mocodawcy takie sprawy jak: przyjmowanie reklamacji w sprawie wad towarów, zawiadomienie o postawieniu towarów do dyspozycji, innych oświadczeń woli na podstawie, których osoby trzecie dochodzą swych praw z wadliwości świadczeń lub takie prawa sobie zastrzegają; jednocześnie ma prawo do zabezpieczenia dowodów potrzebnych do realizacji uprawnień przedsiębiorcy. We wszystkich sprawach dopuszczalne są ograniczenia ale ich skuteczność wobec osób trzecich zależy od tego czy on nich wiedziały lub czy musiały je znać.

W RFN może zobowiązać przedsiębiorcę agent bez umocowania w myśl zasady, że mocodawca w milczący sposób zatwierdził taką umowę o ile dowiedział się o jej istotnej treści i nie zakwestionował jej wobec osoby trzeciej z którą zawarto transakcje.