ZABURZENIA BÓLOV^:
- skarga na ból o dostatecznie długim trwaniu i ostrożności by spowodować znaczące zagrożenie dla życia przy braku obiektywnych cech patologii medycznej.
- dzielą się na dwie diagnozy: zaburzenia bólowe powiązane z czynnikami psychologicznymi oraz zaburzenia bólowe powiązane z czynnikami psychologicznymi jak i ogólnym stanem fizycznym.
- ból możemy ocenić na podstawie .zachowania powodowanego bólem* w którym zawiera się słowny opis odczuć wyrażony przez pacjenta, a także obserwacji jego twarzy, ograniczonej mobilności, ruchów obronnych, ciężaru przenoszonego na drugą kończynę etc.
- odczuwanie bólu zależy od poziomu stresu aktualnie przeżywanego przez pacjenta
- ból może dotyczyć nieokreślonych bliżej okolic serca albo innych ważnych organów, dolnej części pleców czy kończyn.
- obieranie stylu życia inwalidy ze względu na ból. które może skończyć się rzeczywistą niepełnosprawnością w wyniku uzależnienia od leków uśmierzających ból lub szkodliwych efektów operacji, które udało się im wymóc na lekarzach.
DIAGNOZA PRZY ZABRZENIU KONWERSYJNYM:
- cudowna obojętność(opisywanie swojego problemu w bardzo rzeczowy sposób, nie okazuje niepokoju czy lęku właściwego osobie z paraliżem lub niedowładem
- niedopasowanie dysfunkcji do objawów konkretnej choroby czy symulowanego zaburzenia
- selektywna natura dysfunkcji(sztywność, paraliż ustępują w czasie snu)
- pod hipnozą lub narkozą objawy można zazwyczaj usunąć, zmienić lub wprowadzić ponownie sugestią terapeuty. ZABURZENIE KONWERSY JNE(schemat):
Chęć ucieczki od nieprzyjemnej sytuacji-Spragnienie choroby by uniknąć nieprzyjemnej sytuacji-S długotrwały stres-Spoczątek choroby somatycznej(objawy)
ZABURZENIE POZOROWANEJespól Munchausena, uzależnienie szpitalne, zespół zawodowego pacjenta): świadome udawanie choroby lub ułomności, celem jest osiągnięcie osobistych korzyści płynących z roli chorego np. uwaga i troska personelu medycznego. Tacy pacjenci często ukradkiem zmieniają własny stan fizjologiczny np. przyjmując leki w celu symulacji choroby. Ich zachowanie jest defensywne, podejrzliwe, niechętnie się badają i unikają rozmów na temat objawów.
PRZYCZYNY ZABURZEŃ SOMATOFORMICZNYCH:
a) biologiczne: wpływ genetyczny,
b) psychospołeczne: trudność w życiu emocjonalnym, ukazując wzorzec negatywnych uczuć i wrażliwości emocjonalnej.
c) czynniki społeczno-kulturowe: kultura,
LECZENIE:
• leki uspokajające i przedwdepresyjne
- zlecanie udawanych wzyt lekarskich i badań medycznych
- terapia behawioralna i behawiorałno-poznawcza(zaburzenia k on wersyjne i bólowe)
ZABURZENIA DYSOCJACYJNE(amnezja dysocjacyjna, fugi, dysocjacyjne zaburzenie tożsamości, zaburzenia depersonalizacyjne):
• stan rozpadu poczucia \Masnej tożsamości
- niemożność przypomnienia sobie kim się jest, skąd się pochodzi, lub posiadający dwie lub więcej niezależnych osobowości z bagażem wspomnień.
- jakaś część Ja i świata staje się formą autonomiczną, niedostępną dla świadomości i kontroli osobowości głównej.
AMNEJZA DYSOCJACYJNA(psychogenna): częściowa lub całkowita niezdolność do przypomnienie sobie bądź rozpoznawania minionych doświadczeń(osobiste treśd spoczywają poniżej poziomu świadomości).
a) rodzaje amnezji dysocjacyjnych:
• zlokalizowana: osoba nie pamięta niczego z danego okresu żyda zwykle pierwszych godzin po traumatycznym wydarzeniu
- selektywna: osoba zapomina tylko pewne wybrane zdarzenia z danego okresu
- całośdowa: osoba zapomina całą historię swojego życia
- dągła: osoba nie pamięta niczego poza określonym momentem z przeszłości
b) objawy amnezji psychogennej: niepamięć swoich danych, swojej daty urodzenia, współmałżonka, krewnydi, przyjaciół, miejsca zamieszkania Ich podstawowe nawyki tj. umiejętność czytania, pisania, mówienia pozostają takie same poza brakiem pamięci.
Uszkodzone zostają pamięć autobiograficzna i epizodyczna a procedura!na(czynności), semantyczna(język, koncepcje), wyobrażeniowa(percepcja) i krótkotrwała zostają nienaruszone.
FUGA: wycofywanie i uciekanie od problemów popadając w stan amnezji. Osoba nie tylko wchodzi w stan amnezji ale oddala się os swego środowiska przyjmując częściowo lub całkowicie nową tożsamość(kilka dni lub lat później może obudzić się w obcym otoczeniu nie wiedząc jak się tam znaleźli i nie pamiętając okresu fugi.
DYSOCJACYJNE ZABURZENIE TOŹSAMOŚCI(osobowość wieloraka): fałszywe, fragmentaryczne części jednej osoby, służące jako narzędzia kontroli niemożliwych do rozwiązania problemów psychologicznych. Przynajmniej dwa systemy tożsamości, dobrze rozwinięte, różniące się procesami poznawczymi i emocjonalnymi składające się na jedną osobowość. Jednostka może przechodzić od jednej tożsamości do drugiej w okresach od kilku minut do kilku lat. Pierwotna osobowość jest zwykle osobowością gospodarza, a pozostałe są od niej uderzająco różne i siebie nawzajem. Liczba odmiennych tożsamości może wynosić aż 15.