24155

spuszczają go z łańcucha i biegną za psem. Łapaj leci tę samą drogą, którą uciekał Tristan.

Ale przy lesie pościg zawraca, bo nie widzą sensu dalszego biegu. Pies znajduje Tristana, a ten uczy go polować bez oddawania głosów.

Pewnego razu Gorwenal spotyka w lesie jednego ze zdrajców. Ucina mu głowę. Po Zielonych Świątkach Tristan idzie na polowanie i jest zmęczony. Spotyka Izoldę, wracają do swojej altany i kładą się na odpoczynek. On jest w spodniach, ona w koszuli. Między nimi miecz. W tym czasie pewien leśnik dowiaduje się o kryjówce kochanków i donosi o tym Markowi. Marek widzi ich śpiących z mieczem pośrodku i pojmuje, że są niewinni, bo gdyby coś między nimi było, to byliby nadzy i nie byłoby tego miecza! Żeby pokazać parze, że widział ich, zamienia miecz Tristana ze swoim, pierścień Izoldy ze swoim i zostawia swoją rękawicę. Kiedy Tristan i Izolda się obudzili chcieli uciekać, bo myśleli, że król poszedł tylko po posiłki.

Rozstanie,

Napój miłosny, jaki wypili kochankowie miał działać 3 lata. Minęły one akurat na drugi dzień po św. Janie. Oboje w tym samym momencie pomyśleli, że nie warto tak dalej. Tristan idzie po radę do Ogryna. Piszą wspólnie list do Marka, w którym Tristan wyrzeka się związku z Izoldą. Zostawia list przybity na drzewie i w tym samym miejscu oczekuje odpowiedzi. Król odpisuje, że wierzy mu i przyjmie Izoldę, a Tristanowi pozwala odejść spokojnie. Kochankowie się rozstają, wymieniają między sobą podarunki: Tristan daje Izoldzie Lapaja, a dostaje jej pierścień. Potem oddaje Izoldę Markowi. Ludzie się zebrali, jest ogromne przyjęcie na jej cześć, jakby drugie wesele. Tristan odjeżdża do piwnicy Orriego.

Przysię&a Izoldy.

Baronowie dalej podjudzają króla, że Izolda nie jest szczera. Zarzucają jej, że nie złożyła przysięgi. Zdrajcy ci to: Godoin, Ganelon i Denoalen. Izolda mówi, że jest gotowa złożyć tę przysięgę na drugi dzień, ale w obecności króla Artura. Artur zgadza się przybyć. Izolda wybiera miejsce sądu: Biała Równina. Mówi Tristanowi, żeby był tam przebrany za trędowatego. W dniu sądu zjeżdża się wiele ludzi, a dojazd do Białej Równiny był przez bagno. Wszyscy w nie wpadają, a szczególnie zdrajcy. Tristan siedzi przy tym bagnie przebrany za trędowatego i żartuje z nich po kolei. Izolda rozkazuje się przeprawić przez to bagno na grzbiecie trędowatego. Siada na nim okrakiem. Potem przysięga, że nikt oprócz Marka i trędowatego nie był nigdy między jej udami. Mówi prawdę. Potem następują różne zabawy, ludzie świętują.

Śmierć zdrajców,

Pewien szpieg mówi zdrajcom, że Tristan i Izolda dalej się spotykają. Mówi im też, że w pewnym płocie jest dziura z widokiem na ich komnatę. Denoalen i Godoin idą sprawdzić. Przyłapuje ich Tristan. Zabija najpierw jednego w ogrodzie, potem drugiego, kiedy ten już patrzy przez tę dziurę i spostrzega go Izolda. Tristan obcina im głowy.

Thomas - powieść o Tristanie.

Riwalen uciekł z Blancheflor do Bretanii. Oni ginie w walce z diukiem Morganem, a ona rodzi syna i umiera z rozpaczy. Marszałek Roald Dzierżący Słowo usynawia maleństwo i nadaje mu imię Tristan. Potem daje go na naukę do Gorwenala. Norwescy kupcy porywają Tristana statkiem, a burza znosi go do Kornwalii. Jest na dworze u Marka, ale król nie zna prawdy o Tristanie. Przyjeżdża Roald i mówi co i jak. Tristan zabija Marholta, odnosi ranę, wypływa na morze, trafia do Irlandii (wątek do tego miejsca identyczny jak u Beroula). Tam leczy go królowa, a Tristan zostaje nauczycielem Izoldy. Wraca i opowiada o niej, a Marek decyduje się ożenić z nią. Tristan wraca do Irlandii, zabija smoka, Izolda odkrywa prawdę o nim i chce go zabić. Nie zabija. Tristan dostaje rękę Izoldy dla Marka. Matka Izoldy daje Brangien miłosny napój, na statku ktoś przypadkiem podaje im ten napój.