owoce) na ich obrazach. Tematem jego prac były początkowo kwiaty i martwe natury, później głównie zwierzęta i dynamiczne sceny z polowań. Tworzył wielkoformatowe przedstawienia polowań, w których sfory psów atakowały dzikie zwierzęta, malował kuchnie i spiżarnie z ubitą zwierzyną oraz martwe natury z myśliwskimi trofeami, Pracował dla Albrechta VII. Habsburga namiestnika hiszpańskich Niderlandów,Leopolda Wilhelma Habsburga i Filipa IV, króla Hiszpanii
Jan Fyt (1611-61)
Uczeń Snydersa, malował martwe natury, głównie trofea myśliwskie, a także sceny polowań, kwiaty i ptasie koncerty, tematy kuchenne, zabite ptaki, sarny, zające, kładł mniejszy nacisk na dekoracyjność, koncentrując się na efektach plastycznych. Jego prace są bardziej ekspresyjne i intymne, kolorystyka stonowana i wyważona
Daniel Seghers (1590-1661)
Uczeń Jana Brueghela Starszego, malarz kwiatów, jezuita,, obrazy religijne uwieńczone kwiatami Cornelis de Vos (1585-1651)
Malarz, rysownik, portrecista gł. mieszczan i dzieci, obrazy religijne, maluje drobnymi pociągnięciami pędzla, dominują chłodne odcienie szarości, rysunkowość, pedantyzm, gładkość powierzchni, sceny mitologiczne, biblijne i historyczne, martwe natury, a w późnych latach 20. XVII wieku monumentalne sceny rodzajowe.
- współpracował z Rubensem, wykonując dekoracje malarskie m.in. w pałacu Torre de la Parada Filipa IV króla Hiszpanii1
- portret służącego Adama de Graefa
- portret dwóch córek artysty
- portret rodzinny: artysta z żoną i córkami
- Św. Norbert
- Wenus
Adriaen Brouwer (1606-1638)
Malarz rodzajowy, sceny z życia ludu, życia codziennego, brutalny realizm, naturalizm (przedstawienia funkcji fizjologicznych), akcja prawie zawsze w karczmie, nieliczne figury, koloryt zharmonizowany przez brunatny ton tła, malował portrety, ale najbardziej typowe sceny na tle karczmy, bójki pijaków, niekiedy krajobrazy wiejskie, przedstawiał włóczęgów i żebraków, uczestników bójek i pijatyk, grających w karty. Atmosferę karczmy czy brudnej izby oddawał prostymi środkami malarskimi stosując niemal monochromatyczną paletę. Jego małoformatowe kompozycje podporządkowane są schematom geometrycznym, malowane lekko, szerokimi pociągnięciami pędzla przypominają bardziej szkice. Artysta był także twórcą cenionych pejzaży, w których, dzięki odpowiedniej grze światła i koloru, daje się zaobserwować pierwiastek romantyczny
Frans Francken II (1581-1642)
Malarstwo gabinetowe, obrazy o tematyce historycznej, mitologicznej, religijneji alegorycznej, malarz życia warstw wyższych, sceny życia dworskiego, wpływ Veronese, wyobrażenia galerii malarskich, które wypełniały miniaturowe reprodukcje obrazów i wielopostaciowe scenki rodzajowe. Jego prace charakteryzują się precyzją wykonania szczegółów, wyrafinowanym stylem i elegancją, sporadycznie malował też wielkie nastawy ołtarzowe, autor wielu innowacji
Dawid Teniers Młodszy (1610-90)
Początkowo wpływ Franckena, potem Brouwera, od 1651 nadworny malarz arcyksięcia Leopolda Wilhelma, malarstwo rodzajowe, sceny z życia ludu, sceny weselne, ujęcia nieco sielankowe, lud flamandzki w różnych momentach jego zbiorowego życia, sceny z życia żołnierzy, malował sceny rodzajowe, religijne, mitologiczne, historyczne, alegoryczne,pejzaże, portrety, martwe natury oraz