On słowy tylko tę wrzawę uśmierza1
- Astragor podczas rozmowy z Alektą przydziela jej zadanie aby wykorzystała żołnierza zbliżającego się do Gofreda dla sił nieczystych.
- Żołnierz przynosi złe wieści. Oznajmia, iż Swen - syn króla szweckiego, po ciężkiej i odważnej bitwie , która trwała całą noc został zabity przez Solimana. Oczy jego po śmierci patrzyły w niebo, ciało otaczała jasność, w dłoni trzymał miecz a drugą na sercu. On (rycerz) ocalał jako jedyny i otrzymał miecz aby przekazać go Rynaldowi, by ten zabił nim Solimana.
- Znaleziono porąbane i bezgłowe ciało Ronalda, pasterz , który schował się mówił, iż zabili go clirześcijanie.
- Nocą duch Rynalda ukazał się Argillianowi z rozkazem by uciekał oraz informacją , że zabił go Gofred .
- Argillian zwraca się do Włochów, przysięga iż widział ducha Rynalda, który wyjawił mu sprawcę swej śmierci.
-Argillian wraz z wojskiem rusza na Gofreda , wtrącają się także Anglicy i Szwajcarzy; wzrastają niesnaski narodowościowe.
- Na Gofreda zstępuje duch boży i uspokaja lud .
Pieśń IX
Argument:
„Brzydka Alekto radzi Sułtanowi Na chrześcijan uderzyć w północy,
Ale świętemu kazał Michałowi Stworzyciel - wygnać piekielne pomocy,
A te jak skoro poszły ku domowi,
I ci, co wyszli z Armidzianej mocy Pomogli naszem , już więcej nie czeka,
Ale zwątpiwszy- Soliman ucieka”
- Alekto przebrana za starego mężczyznę udaje się do Solimana. Przypomina krzywdy jakie wyrządzili mu chrześcijanie oraz namawia go aby w nocy ich zaatakował, w pełni jej ufając. Soliman orientuje się, iż głos nie brzmi jak u starego mężczyzny lecz upodabnia go do czarownicy. Pragnie aby Alekto prowadziła i wspierała go w walce z chrześcijanami.
- Wojska dochodzą do obozów chrześcijan. Soliman przemawia upewniając wojsko , iż chrześcijanie są osłabieni, brak im najlepszych wojowników a ponadto śpią więc z łatwością można ich pokonać. Przypomina także iż nadszedł czas pomszczenia strat
i odzyskania utraconych bogactw.
- Część clirześcijan nie zasnęła, zauważając zagrożenia przebudziła resztę. Wojna się rozpoczęła. Hetman sam atakuje arabów, a Gwelfowi każe atakować Arganta i Kloryndę. Sam zbiera natomiast ludzi, zawraca uciekających i naciera na Solimana.
- Bóg widząc śmierć wielu ludzi wzywa ku sobie św. Michała i rozkazuje mu przepędzić wszystkie istoty piekielne do otchłani. Gdy zadanie wykonano na świecie zrobiło się jaśniej.