24547

Obok płaszczyzny znaków językowych i płaszczyzny znaczeń wyrazów i zdań są wyższe układy znaczeniowe, związane z rekonstrukcją odbiorcy. Na sferę wyższych układów znaczeniowych składają się:

1)    ujęcia przedmiotów przedstawionych, stanowiące drobne całości:

-    bezpośrednio dane ucechowanie zewnętrzne i wewnętrzne,

-    dziania się (przeżycia), stan i wypowiedzi,

-    związki logiczne między przedmiotami,

-    ujęcia mieszane;

2)    jedno- / wieloprzedmiotowe sekwencje, oddzielone zmianą występujących przedmiotów;

3)    sekwencje integrują się w:

-    zawartość zdarzeniową / fabułę - ciąg dziań się i stanów,

-    przedmioty przedstawione.

-    całościowy obraz świata przedstawionego,

-    zespół uogólnień poznawczych i postulatywnych wyrażonych bezpośrednio,

-    nadrzędny podmiot literacki,

-    osobowość czytelnika uobecnioną w utworze;

4)    uogólnienia o charakterze poznawczym / postulatywnym - ideologie, tezy. tendencje.

Fabułę charakteryzuje jej stosunek do prawdopodobieństwa życiowego, sposób motywacje zdatzeń i stopień ich przewidywalności, ilość wątków, więź kompozycyjna i problemowa, ciągłość i przerywalność narracji, czas i miejsce zdarzeń.

O konstrukcji postaci literackiej decydują - stosunek do prawdopodobieństwa życiowego, koncepcja osobowości, motywacja cech charakteru, stopień przewidywalności itp.

Świat przedstawiony cechuje stopień i kierunek transformacji w stosunku do naturalnego świata, wymiary czasowe i przestrzenne, statyczność / dynamiczność, hierarchia wartości.

Składniki sfery wyższych układów znaczeniowych - rzeczywistość przedstawiona.

wyglądy (óbrałowość frczpośredma) w tek literackim;

-    znaczenie każdego zdania jest potencjalnym bodźcem dla powstania u odbiorcy wyglądu wyobrażeniowego,

-    przedstawienia wyobrażeniowe to treści przeżyć, które towarzyszą konkretyzacjom dzieł literackich.

Struktura dzielą literackiego;

-    składniki każdej płaszczyzny wzajemnie się określają,

-    płaszczyzna brzmieniowo-napisowa to materialny znak płaszczyzny znaczeń,

-    analogie między właściwościami płaszczyzn.

Treści-forma;

-    s. 95 najpierw trzeba poznać budowę dzieła literackiego, a potem dopiero można się zastanawiać, co w nim nazwać treścią, a co formą:

-    treść - między ideą a streszczeniem, akcją, fabułą. Reszta to forma;

-    forma wewnętrzna - od Plotyna - ukryta zasada, siła kształtująca od wewnątrz, przejawiająca się w zespoleniu treści i zewnętrznego kształtu;

-    zawartość - ogół składników poszczególnych płaszczyzn; struktura - stosunki zachodzące między nimi, forma zewnętrzna - płaszczyzna znaków językowych, treść - najważniejsze składniki zawartości fabularnej / dyskursywnej;

-    nie da się stworzyć wyczerpującej monografii dzieła literackiego.

2