inkla-na tw ki Luli f.
twcedu. Uzupełniał ten strój płaszcz raglanowy, uszyty z ccj samej tkaniny, dość luźny, swobodnie narzucony na kostium. Kostiumy wizytowe i popołudniowe zastępowały i wypierały w tych latach prawie zupełnie sukienkę popołudniową. Wykonywano je z jedwabi gładkich lub wzorzystych i kontrastowano z tkaniną bluzki. Do gładkich kostiumów noszono bluzki z wzorzystego muślinu, natomiast do kostiumów z wzorzystego jedwabiu — bluzki gładkie, a w butonierce kwiat tego samego koloru co bluzka. Na dancing: i do restauracji noszono kostiumy wizytowe o kloszujących się baskinkach przybranych futrem i wąskich spódnicach. Bluzki do nich były wykonywane z lamy. Kostiumy letnie ze sztucznego jedwabiu i „crfcpo de Chine'* stopniowo ustępowały miejsca płóciennym, z wełenki (il. 254), z piki, burety lub z jasnego, wzorzystego perkalu. Noszono również sam żakiet, zarówno wełniany jak i z kosztownego jedwabiu: był on stosowany do różnych strojów, np. był częścią kostiumu spa ce r owo-w i zy t owego, a także zakładano go do najrozmaitszych sukienek bez rękawów.
Modne były też różnorodne narzutki z grubego jedwabnego płótna, krótkie płaszczyki sięgające zaledw- do kolan i .1/ białe płaszczyki z piki. wkładane nu kolor«>< •• .lv .1l.11 u kirnkl.