106927

1) Semantyka. Główne językoznawcze koncepcje znaczenia. Koncepcja semantyki pól wyrazowych: pole paradygmatyczne i syntagmatyczne.

Semantyka - bada znaczenie, związek miedzy znaczeniem, a formą; znaczeniem aktualnym i kontekstowym, bada zmiany zachodzące w wyrazach.

Język semantyczny - język służący do opisywania zjawisk.

ZNACZENIE:

Teoria asocjacyjna - wzięła się ze szkol)^- psychologicznej; zjawisko psycluczne poznawane za pomocą zmysłów. Wyjaśnienie korelacji brzmienia i znaczenia wyrazu. Znaczenie to brzmienie kojarzone ze słowem.

Sposób użycia wyrazu - znaczenie jest dane wtedy jeśli wiemy jak i w jakich okolicznościach go używać. Znaczenie to reakcja na znak językowy, który jest bodźcem.

Schemat Bloonifielda:

S -> s -> r -> R

S — bodziec pozajęzykowy (widok jabłka) s-bodziec językowy (prośba o jabłko)

R- reakcja pozajęzykowa (podanie jabłka) r- reakcja językowa (akceptacja prośby)

Teoria relatywistyczna - ta teoria mówi, ze znaczenie wyrazu to relacja wyrazu do:

•    rzeczywistości - odesłanie świadomości do desygnatu

•    pojęcia - odesłanie świadomości do treści symbolizowanej przez wyraz

•    całego systemu leksykalnego - wyraz należy rozpatrywać w otoczeniu innych wyrazów, a nie pojedynczo

•    ludzkiej działalności

2) Semantyka strukturalna i składnikowa analiza znaczeń : sem, semeni, semantem itd.

Semantyka strukturalna - składnikowa analiza znaczeń; znaczenie stanowi strukturę, którą możemy rozłożyć na mniejsze elementy znaczeniowa.

Sem - najmniejsza jednostka w planie treści , cecha semantyczna, składnik semantyczny

Semem - w planie wyrażaiua odpowiada leksemowi; podaje się w kolumnie, próbuje się ustalić inwentarze w danym języku.

Semantem to zespól semów specyficznych, np. w polu znaczeniowym „wydawanie głosu'’ za sem ogólny (klasem) uznalibyśmy [wydawanie głosu], zaś semantem wyrazu piać twarzą dwa pozostałe semy, które odróżniają go od iiuiych należących do tego pola, np. szczekać, szeptać.

Archisem - sem powtarzający się we wszystkich sememacli. (np. człowiek)