24552

fenotyp - eksplikowana struktura cech utworu, dany bezpośrednio, wykładnik ostatecznych decyzji pisarza co do wyboru jednostek i reguł ich wiązania; genotyp - implikowana struktura norm literackich, przywołanych w utworze, potencjalny, wskazuje pola alternatyw, które pozostawały do dyspozycji pisarza.

Fenotyp określa indywidualne niepodobieństwo i podobieństwo dzieła do innych przekazów. Genotyp osadza dzieło w systemach norm tradycji. Genotyp -ponadindywidualny kod literacki, wpisany w jednostkowy komunikat. Genotyp jest wspólny różnym dziełom, uzewnętrznia się przez fenotypy,

za pośrednictwem genotypu przenika do wnętrza wypowiedzi literackiej nacisk systemów tradycji;

s. 37 poszczególne przedsięwzięcie literackie jest elementarną porcją diachronii, manifestacją nieciągłości w procesie przybywania tradycji; tradycja funkcjonuje zawsze synchronicznie, ale przybywające dokonania diachronizują kontekst;

proces historycznoliteracki jest jednością synchronii i diaclironii o tyle, o ile jest jednością ponadindywidualnych systemów i jednostkowych wypowiedzi.

2