24673

utworzyły pojedynczą warstwę. W diagnostyce liistopatologicznej wykonuje się rozmazy z materiału pobranego ze śluzówek (jama ustna, nosowo-gardłowa, pochwa) oraz z wydzielin (wydzielina oskrzelowa);

$ rozgnioty: uzyskiwane poprzez zgniecenie komórek pomiędzy szkiełkiem podstawowym a nakrywkowym (stosowane jedynie do szczególnych badan, np. analizy chromosomów);

$ odciski narządowe: wykonywane poprzez przekrojenie narządów lub ich fragmentów i odciśnięcie powierzchni przekroju na szkiełku podstawowym Do szkiełka przywierają komórki luźno związane ze swym otoczeniem;

??preparaty całościowe (ang. whole mowits): położone na szkiełko cale fragmenty tkanek lub narządów - zazwyczaj są to wypreparowane warstwy ścian wewnętrznych przewodów (np. warstwa mięśniowa cewy pokarmowej), w których bada się przestrzelmy układ włókien nerwowych lub sieci iraczyniowych. Taki preparat musi być wystarczająco cierrki, aby mogło przezeń przechodzić światło;

?? hodowle komórkowe: hodowlane w odpowiednich warunkach komórki mogą osadzać się na podłożu (np szkiełku mikroskopowym), gdzie się namnażają tw^rorząc pojedynczą warstwę (ang. motiolayer). W tej postaci mogą być oglądane pod mikr oskopem.

W praktyce najczęściej używane są skrawki i rozmazy.

3.2. Pobieranie materiału

Przy pobieraniu materiału należy zwrócić uw^ragę na dwie zasadnicze sprawy:

$ fragment pobranej tkanki powienien być stosunkowo niewielki (do celów^r mikroskopii świetlnej przynajmniej jeden wymiar nie powinien przekraczać 5 mm, a do celów mikroskopii elektronowej 1 mm), aby zapewnić dobrą i możliwie szybką penetrację płynów stosowanych w