utworzyły pojedynczą warstwę. W diagnostyce liistopatologicznej wykonuje się rozmazy z materiału pobranego ze śluzówek (jama ustna, nosowo-gardłowa, pochwa) oraz z wydzielin (wydzielina oskrzelowa);
$ rozgnioty: uzyskiwane poprzez zgniecenie komórek pomiędzy szkiełkiem podstawowym a nakrywkowym (stosowane jedynie do szczególnych badan, np. analizy chromosomów);
$ odciski narządowe: wykonywane poprzez przekrojenie narządów lub ich fragmentów i odciśnięcie powierzchni przekroju na szkiełku podstawowym Do szkiełka przywierają komórki luźno związane ze swym otoczeniem;
??preparaty całościowe (ang. whole mowits): położone na szkiełko cale fragmenty tkanek lub narządów - zazwyczaj są to wypreparowane warstwy ścian wewnętrznych przewodów (np. warstwa mięśniowa cewy pokarmowej), w których bada się przestrzelmy układ włókien nerwowych lub sieci iraczyniowych. Taki preparat musi być wystarczająco cierrki, aby mogło przezeń przechodzić światło;
?? hodowle komórkowe: hodowlane w odpowiednich warunkach komórki mogą osadzać się na podłożu (np szkiełku mikroskopowym), gdzie się namnażają twrorząc pojedynczą warstwę (ang. motiolayer). W tej postaci mogą być oglądane pod mikr oskopem.
W praktyce najczęściej używane są skrawki i rozmazy.
3.2. Pobieranie materiału
Przy pobieraniu materiału należy zwrócić uwragę na dwie zasadnicze sprawy:
$ fragment pobranej tkanki powienien być stosunkowo niewielki (do celówr mikroskopii świetlnej przynajmniej jeden wymiar nie powinien przekraczać 5 mm, a do celów mikroskopii elektronowej 1 mm), aby zapewnić dobrą i możliwie szybką penetrację płynów stosowanych w