25420

Cefoksytyna-nie u E, S, M, P i C.f. Cefoperazon + Cefotaksym lub ceftriakson + Ceftazydym ♦ Aztreonam - E, S, M, PI C.f mogą wytw R w ciągu pierwszych dni po rozp terapii. Monit wrażliw w czasie leczenia. Cefprozil-nie u P. Cefpodoksym-nie u M. E, S, P i C.f wytw R; monit. Chloramfenikol-oznacz w wyj syt, tylko wobec sz wieloop. Tetracyklina-sz S można uważać za S na doksycyklinę. Sz I lub R mogą być S na doksycyklinę. Tigecyklina-lecz ciężkich zak w j. brzusz, w skompl zak skóry i tki podsk. Aktywna wobec ESBL. Sz R: =<14,MIC>=8; I: 15-18,MIC4; S: >=I9,MIC=<2; z wyj M, P, P.-ma obniż aktyw In vitro.

Trimetoprim/sulfametoksazol

Cefepim

Imipenem lub meropenem Ciprofloksacyna Piperacylina lub mezlocylina Tikarcylina

Pi peracyli na/tazobakta m

Tikarcylina/kw. klawulanowy

Amikacyna

Netilmicyna

Tobramycyna

SALMONELLA Kw nalidyksowy-do oceny możliwości zast fluorochinolonów. Nieudane dla sz S na fluorochinolony, a R na k nalidyksowy. Ciprofloksacyna lub inne fluorochinolony; Ampicylina; Trimetoprim/sulfametoksazol. Zak uogólnionych ozn cefalosporyny III, chloramfenikol. Nie cefalo I i II, aminoglik-nie ma skut klinicz.

WYKRYWANIE B-LAKTAMAZ o rozszerzonym spektrum substratowym ESBL

Szczepy wytwarzające ESBL należy traktować z definicji jako szczepy oporne na wszystkie penicyliny (bez połączeń z inhibitorami), cefalosporyny (z wyjątkiem cefamycyn i połączeń z inhibitorami) i monobaktamy. W przypadku ciężkich zakażeń oraz w przypadku chorych z czynnikami ryzyka, szczepy ESBL+ należy traktować jako klinicznie oporne również na połączenia antybiotyków B-laktamowych (penicylin i cefalosporyn) z inhibitorami B-laktamaz. Należy rutynowo oznaczać wytwarzanie ESBL u wszystkich Enterobacteriaceae.

OZNACZANIE ESBL WG CLSI