25562

natomiast efekty, które z tego wynikają, są obiektywne.

nomos - zasady, które określają granice pola. Są np. narzędziem do wykluczenia kogoś z pola.

Społeczeństwo jest zbiorem pól. Bourdieu mówi, że miarą relacji między polami jest kwestia autonomii i heteronomii. Autonomiczność - odporność na inne pola. Heteronomiczność - zależność od innych pól. Żadne pole nie jest całkowicie autonomiczne albo całkowicie heteronomiczne. Obydwie cechy są zawsze względne.

Trzy elementy analizy pola:

-    opis pola i jego wewnętrznej logiki - jakich mamy agentów, relacje wewnątrz pola, pozycje, zależności (pole literackie to nie to samo, co literatura, to nie tylko twórcy, ale także wydawcy, producenci etc!)

-    określenie relacji pomiędzy danym polem a innymi polami, czy jest autonomiczne czy heteronomiczne

-    musimy dokonać badania habitusów, by określić ich genezę - np. dlaczego arystokraci wybierają formę a robotnicy treść?

Co należy brać pod uwagę analizując pole?

-    całość podmiotów i instytucji, które wytwarzają wiarę w wartość wyprodukowanego dzieła,

-    całość instytucji kompetentnych w promowaniu sztuki

Konsekracja = uświęcenie

Twórcy konsekrowani - nośnicy najwyższej wartości, najwybitniejsi, np. Nobliści. Walka, która toczy się w polu, to walka o konsekrację!

Projekcja filmuP^l- „Kongres niedokończony”

Główne problemy poruszone w filmie:

-    komercjalizacja,

-    brak korespondencji w relacji menedżer - artysta,

-    A. Arnold pokazuje, że w strefie kultury tak naprawdę nic się nie zmieniło,

-    nadzór nad kulturą odbywa się w bardziej urynkowionym paradygmacie - popyt, podaż; dyskurs zarządzania wywodzi się z nauk ekonomicznych,

-    dostępność kultury uwarunkowana jest kwestiami materialnymi, dla niektórych kultura jest droga. (Ale to nie jedyny czynnik, inne podaje Bourdieu)

Typy spojrzenia na kulturę w zarządzaniu kulturą:

>    dziedzictwo kulturowe,

>    rozrywka,

>    kultura aktualna/kultura żywa.

Widać wyraźne różnice pomiędzy tymi typami. Metody menedżerskie świetnie się sprawdzają w dwóch pierwszych, natomiast zupełnie się to nie udaje w przypadku kultury aktualnej. W kulturze żywej (aktualnej) zauważalna jest kultura antyburżuazyjna.