25820

siedliska. Siedliska te musza być także małe i mało zasobne. Dzięki temu populacja zamieszkująca takie siedlisko jest narażona na wyginięcie.

Podczas gdy dobór nie preferuje migracji bo niesie ona ze sobą duże iyzyko - organizm może nie znaleźć odpowiedniego i wolnego siedliska - jednocześnie organizm który nie wyemigrował także może zginąć ponieważ zasoby środowiska szybko mogą się skończyć. Osobnik, który jednak się zdecydował odejść, może zginąć ale dzięki temu daje szanse na przeżycie tym co zostali bo zostawia im swoją część pokarmu itd.

E - prawdopodobielistwo wyniszczenia lokalnej populacji C - prawdopodobieństwo kolonizacji U - zdolności kolonizacji osobników migrujących

W czasie t - proporcje siedlisk zajętych Xt W czasie t - proporcje siedlisk nie zajętych 1 - Xt

Po pewnym czasie....

Xt*i = Xt (1 - Xt) x C - XtxE

U - prawdopodobieństwo kolonizacji dla xt = 1 więc C = XixU XtxU musi być między 0 a 1

Oczywiście nikt tego modelu matematycznego nie musi znać na pamięć - tylko to co z niego wynika czyli, że należy osiągnąć stan U>E aby populacja nie wyginęła możemy to uzyskać gdy populacja będzie bardzo mała (4, 5 osobników). Wszystko psuje się gdy ilość osobników się zwiększa. Siedliska muszą być bardzo małe i osobników też musi być bardzo mało. Czy możemy odnaleźć ten model w naturze?

Tak! W bardzo skomplikowanych ekosystemach jakimi są np. lasy tropikalne gdzie obserwujemy miliony siedlisk i bujną specjację. Na 1 drzewie mamy np. 120 gatunków mrówek podczas gdy w całej Polsce mamy 80 gatunków. Przez to każdy gatunek zajmuje specyficzną nisze, osobników też jest tylko kilka. W takim przypadku część osobników poświęca się i migruje żeby dać innym szanse. Po co?? Bo dzięki temu pula genów zdolnych do migracji jest na stałym poziomie i dobór popiera geny zdolne do migracji. Na migracji korzysta grupa czyli istnieje dobór grupowy.

MODEL ZACHOWAŃ ALTRUISTYCZNYCH

Altruizm - zachowania w których osobnik działa na rzecz gnipy a sam nie odnosi korzyści. Dobór krewniaczy i grupowy wywodzą się z altruizmu. U ludzi jest to powszechne np. ratowanie tonącego dziecka.

Aby wyjaśnić to zjawisko musimy się posłużyć współczynnikiem Wright ’a Dzięki rozrodowi osobniki potomne posiadają część puli genetycznej rodziców. Pula ta jest większa im większe pokrewieństwo. Bracia i siostry są ze sobą spokrewnieni w 50%. Pokolenie następne ma 25% wspólnych genów.

Czemu jesteśmy skłonni współpracować z innymi osobami? Musimy inwestować w swoje geny u siebie i u innych osobników. Najchętniej współpracujemy z rodzicami i dziećmi.