25862

kończyny dolnej na granicach faz: podparcia i przeniesienia), jej przechylenie i boczne przemieszczenie tj w prawo i lewo(związane ze sposobem stawiania stopy), zgięcie w stawie kolanowym (wynosi około 20 stopni i zaznacza się w środku fazy podparcia powoduje obniżenie COG), zgięcie w stawie biodrowym i wzajemne oddziaływanie ruchów kolana i stopy(istotne zarówno w fazie podporu jak i wymachu.

Rozpoczęcie chodu to wytrącenie ciała ze stanu równowagi, która rozpoczyna się od chwilowego spadku aktywności bioelektrycznej mięśni posturalnych: mięśnia trójgłowego łydki, czworogłowego uda, pośladkowego wielkiego i mięśni grzbietu: m.in. prostownika grzbietu. Powoduje to ruch środka ciężkości w bok, w tył a następnie w przód, co stanowi idealny moment dla postawienia pierwszego kroku a więc przeniesienia masy ciała w przód.

Jak wspomniałam chód jest mchem cyklicznym, wyróżnia się w nim dwie fazy, które naprzemiennie występują, są nimi: faza podparcia (podporu) i

przeniesienia(wymachu). Faza podparcia rozpoczyna się kontaktem początkowym, zwykle czas między kolejnymi kontaktami początkowymi tej samej nogi wyznacza OKRES KROKU. Fazę podporu kończy moment oderwania palców od podłoża, w czasie tym rozpoczyna się faza przeniesienia kończyny, która kończy się kolejnym zetknięciem się pięty z podłożem. Zakładając, że cykl kroku równy jest 100% , stwierdza się, ze faza podparcia stanowi 60 % a wymachu 40%. Biorąc pod uwagę, że w chodzie prawidłowym obie kończyny wykonują takie same ruchy, tylko w przeciwnych fazacli, to w konsekwencji w cyklu kroku dwukrotnie pojawiają się momenty tak zwanego podwójnego podparcia: pierwsza z nich nazywa się reakcją obciążenia, druga reakcją odciążenia.

Odepchnięcie kończyny i związana z nim energia pozwala na przeniesienie całego obciążenia na drugą nogę, pojawia się wówczas faza pojedynczego podparcia. W tym samym czasie noga uwolniona wykonuje wymacli, czyli szybki ruch do przodu przygotowujący do kolejnego jej podparcia.

Chciałabym jeszcze powrócić do dokładniejszego opisu poszczególnych faz: Oparcie pięty kończyny dolnej będącej w wykroku na podłożu zapoczątkowuje FAZĘ AMORTYZACJI. Stopa znajduje się wówczas w niewielkim zgięciu grzbietowym, podudzie jest wychylone od pionu o około 15 stopni, zgięcie w stawie kolanowym wynosi około 5 stopni, a udo jest odchylone od pionu o około 20 stopni. Rzut pionowy ogólnego środka ciężkości pada z tyłu na piętę tej kończyny. Koniec tej fazy następuje, gdy kończy się uginanie stawu kolanowego(dochodzi do 20stopni) a kończyna dolna podporowa znajduje się w środkowym położeniu i na niej spoczywa cały ciężar ciała. Cała stopa jest