ściekami organicznymi, np. w Wiśle takie pochodzenie ma ok. 2/3 azocu i fosforu. Proces ten zachodzi bardzo szybko, iuewielki zbiornik może się zeutrofizować nawet w ciągu kilku do kilkunastu lat. W szczególnie drastycznych przypadkach np. przy zrzucaniu do
jezior surowych ścieków komunalnych czy gnojówki, dochodzi do osiągnięcia przez zbiornik stanów niespotykanych w nanirze:
politrofii i hypertrofii. Następuje wtedy niemal całkowity zanik organizmów wyższych poza cienką, kilkudziesięciocentymetrową warstwą wody stykającą się z atmosferą.
Zasoby w odne w Polsce
Dla większości z nas swobodny dostęp do wody jest czymś oczywistym. Odkręcamy kran i już. Świadomość, że ten życiodajny płyn
pokrywa ponad 70 % powierzchni, powoduje, że traktujemy go jako dobro nieograniczone i ogólnodostępne. Nic bardziej mylnego. Aż 97,5 % wody nie nadaje się do użytku ze względu na zasolenie. Pozostałe Z5 %to wprawdzie wody słodkie, ale znaczna ich część jest uwięziona w lodowcach, lądolodach lub w głębi Ziemi, ponadto część z tej dostępnej jest zanieczyszczona. Ostatecznie mniej niż 1 %to woda zdatnadopicia.
Ponadto woda pitna jest nierównomiernie rozmieszczona. Są obszary, w których występuje pod dostatkiem, ale istnieją też miejsca dotknięte umiarkowanym bądź ostrym jej niedoborem. Ponad 1/3 ludności świata żyje w rejonach o ograniczonych zasobach wodnych. Można by pomyśleć, że ten problem nas nie dotyczy. Niestety to nieprawda. Polska jest jednym z najuboższych w wodę krajów europejskich. Pod względem zasobów wodnych nasz kraj często porównywany jest do pustynnego Egiptu.
Deficyt wody w naszym kraju nie wynika z braku wody w ogóle, ale raczej z jej braku w odpowiednim miejscu i czasie oraz o odpowiedniej jakości. Największe opady zawsze występują w górach natomiast większość naszego kraju zajmują niziny. Ponadto opady w górach są często gwałtowne i powodują szybki odpływ powierzchniowy wody z tych terenów. Niestety zbiorniki retencyjne mają znikomą pojemność i nie zapewniają koniecznej ochrony przed okresowymi nadmiarami (powodzie), jak i deficytami wody (susze).
Około 70 % wody wodociągowej pochodzi z ujęć podziemnych (stu(kile głębinowe). Na cele przemysłowe w 94 % wykorzystywana jest woda powierzcliniowa (rzeki, jeziora, zbiorniki wodne). Jednak znaczny jest stopień zanieczyszczenia tych ujęć. Praktycznie nie ma już rzek i jezior, których woda mieści się w 1 klasie czystości, czyli zdatnej do picia. Większość to wody V klasy, czyli najbardziej zanieczyszczone. W przypadku wód podziemnych zanieczyszczenie sięga już 20 % ich zasobów.
Wykres fazowy wody, zjawiska związane z przejściami fazowymi
Punkt potrójny - stan. w jakim dana substancja może istnieć w trzech stanach skupienia równocześnie w równowadze termodynamicznej. Punkt ten określony jest przez temperaturę i ciśnienie punktu potrójnego. Na diagramie fazowym, ukazującym zależności ciśnienia od temperatury stanów równowagi faz. jest to punkt przecięcia krzywych równowagi fazowej substancji odpowiadający stanowi równowagi trwałej trzech stanów skupienia (ciało stałe, ciecz. gaz).
Punkt potrójny jest wielkością charakterystyczną dla danej substancji, podawany jest w opisach substancji. Punkty potrójne niektórych substancji są używane jako wzorce skali temperatur. Niektóre substancje nie mają punktu potrójnego, ponieważ nie występują we wszystkich trzech stanach skupienia. Przyczyną tego może być rozkład tych substancji w temperaturze mniejszej od temperatury przejścia fazowego, niezależnie od ciśnienia.
Punkt potrójny wody
Woda w statuę ciekłym, lód i para wodna są w równowadze (punkt potrójny) w temperaturze 0.01°C (273,16 K) i ciśnieniu 611,73 Pa. Temperatura punktu potrójnego wody jest punktem odniesienia w definiowaniu termodynamicznych skal temperanir: Kelvina. Celsjusza Ciśnienie
Punki
krytyczny
i Rankine'a.
Temperatura
Temperatura punktu potrójnego wody wyznaczana przy swobodnym dostępie powietrza atmosferycznego wynosi 0°C. Obniżenie temperatury jest spowodowane ciśnieniem atmosferycznym (o ok. 0,0075°C) i rozpuszczaniem się gazów atmosferycznych w wodzie (dalsze 0.0025°C)[1].
Diagram fazowy wody ma nietypowy przebieg. Zgodnie z równaniem Clausiusa ciepło przemiany fazowej można wyrazić wzorem
gdzie:
T - temperatura.
AV - zmiana objętości podczas przemiany fazowej.