26379

-2-

slajd 3/23

slajd 4/23

WYKŁAD: FITOCHROM

maksimiim absorpcji światła czerwonego przez P_t wynosi 666nm, a światła dalekiej czerwieni przez Pf, 730nm

Dystrybucja fitochromu w etiolowanych siewkach.

najwyższe stężenie cząsteczek Fitochromu występuje w apikalnych, merystematycznych częściach epikotyłu i korzenia, które charakteryzują najgwałtowniejsze zmiany rozwojowe.

slajd 5/23

Zmiany w strukturze fitochromu spowodowane światłem.

Część chromatoforowa to fitochromobilina zbudowana z 4 pierścieni pirolowych połączonych łańcuchowo (układ bilanu).

Po absorpcji światła ostatni pierścień przechodzi z pozycji cis w trans. Ma to przeniesienie na wyższorzędową strukturę apoproteiny - następuje sekwestracja fitochromu w komórkacli (cząsteczki z luźnego ułożenia w cytoplazmie przechodzą w regularne ustawienie pod plazmolemmą).

slajd 6/23

Genetyczna regulacja syntezy fitochromu

Apoproteina kodowana jest przez 5 (A-E) jądrowych genów PHY.

-    Część chromatoforowa kodowana jest przez geny plastydowe; synteza w plastydach.

-    Asocjacja apoproteiny i fitochromobiliny ma charakter spontaniczny, nie enzymatyczny, zachodzi w cytoplazmie - powstaje fitochrom P,

Pod wpływem światła P, przechodzi w P_h

slajd 7/23

Istnieją dwie formy fitochromu - A i B. które różnią się stabilnością.

Fitochrom A (ląbilny)

syntetyzowany w formie P, (na świetle czerwonym przechodzi w Pf,)

kodowany przez gen PHY A

jego poziom kontrolowany jest przez 3 czynniki:

- degradację mRNA (jest mało stabilne)

degradację formy Pf, (ubikwitynacja, wymaga nakładu energii - ATP) reakcje wywoływane przez Pf, hamują ekspresje genu reakcje, w których pośredniczy nie są odwracalne przez daleką czerwień (Pf, nie może przejść w P,)

Fitodirom B (stabilny)

kodowany przez geny PHY B-E syntezowany znacznie wolniej zarówno mRNA jak i białko formy Pf, są stabilne ekspresja genów nie podlega hamowaniu przez P₍, reakcje odwracalne

-2-