2734

Są to członkowie grupy, których zadaniem jest ochrona grapy przed „niepoprawnym myśleniem”. Hamują oni dopływ niepomyślnych informacji, sprzeciwiają się ponownemu rozpatrywaniu podjętej decyzji lub dalszemu badaniu przyjętych założeń.

8. Iluzja jednomyślności

Rezultatem tego i poprzednich symptomów jest pojawienie się sądów konformistycznych - z punktu widzenia większości. Dodatkowo traktuje się milczenie jako zgodę na podejmowaną decyzję. Członkowie grupy są zobligowam przyjmować grupowe decyzje bez wątpliwości czy niezadowolenia.

Warunki zaistnienia syndromu grupowego myślenia

1. Im większa spójność grupy podejmującej decyzję, tym większa szansa pojawienia się syndromu grupowego myślenia. Spójność grupy jest wynikiem pozytywnego wartościowania gnipy przez jej członków oraz ich chęci przynależności do tej grupy. Gdy spójność grupy jest wysoka, wszyscy członkowie grupy czują wzajemne przywiązanie, solidarność i pozytywne odczucia towarzyszące spotkaniom i rozwiązywaniu wspólnych zadań w grupie.

2 Sytuacja silnego napięcia i zagrożenia. Związana jest ona głównie z koniecznością podjęcia bardzo ważnej i nudnej decyzji. Na ogół sytuacje decyzyjne, w których występuje grupowe myślenie, są trudne ze względu na doniosłe konsekwencje. Zadania decyzyjne charakteryzują się brakiem dostatecznej ilości informacji wyjściowych oraz trudnościami w przewidzeniu negatywnych skutków podjętej decyzji. Zazwyczaj podejmowanie ważnej decyzji następuje pod presją czasu.

3. Elementem wzbudzającym na pięcie jest trudność w podjęciu decyzji związana z brakiem doradców. Im wyższy szczebel decyzyjne, tym mniejsza możliwość odwołania się o pomoc czy radę, a na szczeblach najwyższych możliwość taka w ogóle nie istnieje. Brak możliwości kontaktu z ekspertem powoduje, że gnipa staje się jedynym punktem odniesienia dla jej członków.

4 Objawy syndromu grupowego myślenia mogą pojawić się również, gdy grupa posiada dominującego przywódcę, który jest silny i charyzmatyczny. Używa on swojej władzy i wpływu do określenia własnego stanowiska i przekonania innych do mego Charakterystyczne zachowania dominującego przywódcy to:

-    przedstawianie swojego zdania na początku dyskusji,

-    pokazywanie, że nie ma możliwości wpływu na jego decyzję,

-    krytykowanie poglądów innycli,

-    wyrażanie niezadowolenia wobec krytyki swoich poglądów.

-    narzucanie swojej opinii,

-    niesłuchanie opinii innych na temat dyskusji,

-    stwarzanie określonych preferencji na samym początku dyskusji.