120623

System finansowy to ogól norm prawnych oraz zespól instytucji finansowych, których zadaniem jest gromadzenie, dzielenie oraz wydatkowanie zasobów pieniężnych w państwie. Prawidłowe funkcjonowanie pomiędzy poszczególnymi ogniwami systemu uwarunkowane jest sprawnym obiegiem pieniądza pomiędzy poszczególnymi ogniwami systemu.

7. Zasady ogólne finansów publicznych w nauce finansów publicznych i prawa finansowego

Problem ,zasad” , które dotyczą finansów publicznych a dokładnie kierowane są pod adresem praw'odawcy jak i praktyki wskazywane są zarówno przez naukę jak i normy prawne które regulują publiczną działalność finansową Nauka skarbowości wskazuje na zasady podatkowe w zakresie systemu dochodów publicznych (przede wszystkim o charakterze podatkowym), ale także wskazuje się na zasady budżetowe dotyczące kontroli wydatkowania publicznych środków.

W świetle obowiązującego polskiego prawa finansowego katalog zasad ogólnych obejmuje następujące zasady gromadzenia i wydatkowania śrotlkńw publicznych:

1)    legalności,

2)    celowości

3)    planowości,

4)    równowagi dochodów i wydatków publicznych w ramach sektora finansów publicznych, z dopuszczalnością deficytu i długu publicznego w ograniczonych rozmiarach,

5)    obligatoryjności powiązali finansowych urządzeń sektora finansów' publicznych z budżetem państwa,

6)    jawności i przejrzystości środków publicznych oraz zachowania tajemnicy skarbowej,

7)    rachunkowości, sprawozdawezości i kontroli,

8)    nadrzędności uiteresu finansowego państwa nad interesami indywidualnymi,

9)    zdolności finansowej podmiotów biernych oraz zapewnienia i ochrony sądowej,

10)    praworządności postępowania organów finansowych

Legalność- oznacza wymóg oparcia procesów gromadzenia i wydatkowania publicznych środków pieniężnych na podstawach prawnych, w tym zwłaszcza na ustawach. Wymóg taki zawiera Konstytucja RP oraz ustawy o finansach publicznych. Realizują go ustawy podatkowe oraz inne ustawy o dochodach i wydatkach publicznych.

Celowość oznacza nakaz gromadzenia i wydatkowania publicznych środków pieniężnych jedynie dla osiągnięcia wytyczonego celu społecznego, gospodarczego lub politycznego państwa Z zasady tej wynika tym samym zakaz wprowadzenia takich ciężarów publicznych i wydatków' publicznych, które nie są związane z powinnością państwa.

Planowość wyraża wymóg ujmowania procesów gromadzenia i wydatkowania publicznych środków pieniężnych w ramach planów finansowych o charakterze makro- o mikroekonomicznym. Pierwsze dotyczą całego sektora finansów publicznych lub poszczególnych jego segmentów Natomiast dingie dotyczą jednostek sektora finansów' publicznych.