26557

$ 155. Pojęcie d/iediic/enia i prawa spadkowego

Prawo spadkowe - ogół norm prawnych, regulujących dziedziczenie Succesio - dziedziczenie,

przechodzenie rzeczy i zobowiązań zmarłego spadkodawcy na dziedziców, per universitatem czyli majątek przecłiodził w całości, a nie każda rzecz z osobna llereditas - inaczej bona, spadek

-    traktowany całościowo jako rzecz niematerialna

-    składał się z

-    rzeczy materialnych (nie musiały być częścią spadku)

-    wierzytelności oraz długów zmarłego (z wyjątkiem kar prywatnych)

-    uprawnienia ściśle osobiste są niedziedziczne,

np. służebności osobiste, uczestnictwo w spółce

Funkcja

-    zapobieganie przed rozproszeniem majątku zmarłego

-    zabezpieczenie zaspokojenia wierzycieli zmarłego

-    wynagrodzenia krewnych, przyjaciół i służby zmarłego

-    awans majątkowy i społeczny dziedziców

$ 156. Rozwój historyczny

llereditas - spadek i dziedziczenie według ius civile

-    zasady ustalone w Ustawie XII Tablic, przetrwały aż do Justyniana

Ronorum possesio - spadek i dziedziczenie według prawa pretorskiego

-    trzeba się o nie ubiegać u pretora

-    bonorum possesor nie był dziedzicem,

ale w praktyce korzystał z ochrony przysługującej dziedzicom

-    po 1 roku stawał się pełnoprawnym właścicielem spadku

-    w celu wspomagania prawa cywilnego

-    pretor przyznawał posiadanie spadku na czas sporu spadkowego (bonorum possesio w znaczeniu pierwotnym) prawdopodobnemu dziedzicowi cywilnemu

-    w celu uzupełniania prawa cywilnego

-    Ustawa XII Tablic nakładała rygorystyczne wymogi dla dziedziców,

zdarzały się wręcz spadki bezdziedziczne

-    niekorzystne bo niezaspokojeni wierzyciele, bezpańscy niewolnicy, rzeczy niczyje

-    pretor udzielał bonorum possesio dziedzicom,

którzy z przyczyn formalnych utracili prawo do spadku i innym osobom wymagającym uwzględnienia, np. zapisanym w nieformalnym testamencie

-    prawo poklasyczne - różnica między llereditas i bonorum possesio zanika

-    Justynian - ujednolicił prawo spadkowe